Peygamberlerden sonra insanların en üstünü...

 

 

Ebu Bekr-i Sıddîk “radıyallahu anh” ilk imana gelen hür insandır. Büyük tüccar idi. Bütün malını, evini, barkını Resulullah uğruna verdi. Gençliğinde de arkadaş idiler. 

Hazret-i Ebû Bekr, Peygamber Efendimiz ne söylerse, itiraz etmez hemen kabul ederdi. Hatta herkesin itiraz ettiği meseleleri bile itirazsız kabullenirdi. Meselâ Peygamberimizin Mi'râc mucizesini kabul etmeleri böyle oldu ve o gün Resûlullah Efendimiz, ona "Sıddîk" dedi...

Hazret-i Ebu Bekr, Aşere-i mubeşşerenin (cennetle müjdelenen on kişiden) birincisidir. Peygamberlerden sonra, bütün insanların en üstünüdür. Bütün gazalarda bulundu. Âyet-i kerimeler ile metholundu. Müslümanların birinci halifesidir. Kur’ân-ı kerimi kitap hâlinde ilk toplayan odur. 13 [m. 634] senesinin Cemazil-ahır ayının yirmisekizinci salı gecesi, altmış üç yaşında vefat etti...

Bu mübarek zatın lakab-ı şeriflerinden biri, "Atîk"tir. Bunun sebebi şu idi. Hazret-i Fahr-i âlem "sallallahü teâlâ aleyhi ve sel­lem" mübârek yüzlerine nazar edip, "Bu, Cehennem ateşinden atîktir" buyurdular. Yani, Allahü teâlânın nârından [ateşinden] azatlı kuludur, dediler.

Hazret-i Ebû Bekr, çok merhametliydi. Müslüman olunca, hemen çok sevdiği arkadaşlarına gitti. Onların da, iman etmelerini istiyordu. Çünkü o, yüksek yaratılışlıydı. Hiçbir arkadaşının, hiçbir akrabasının hatta hiçbir kimsenin yanmasını istemiyordu. Çünkü ateş çok çetindi...

Bir gün Resûlullah efendimiz, Eshâbı ile mescidde otururken, Cebrâil aleyhisselâm geldi. Resûl-i Ekrem'e, "Hazreti Ebû Bekr'in bir saat ibâdeti yetmiş yıllık ibâdet yerini tutar" dedi.

Resûl-i Ekrem, bir şey söylemeyip, Hazreti Bilâl'e, Ebû Bekr'i çağırmasını emir buyurdu. Hazreti Ebû Bekr'e haber gidince, hemen yola çıktı. Resûlullah onu karşılayıp, yanına oturttu. "Biraz önce evde ne yapıyordun?" diye sordu. Şöyle cevap verdi:

"Biraz önce şöyle tefekkür eyledim yâ Resulallah: Hak teâlâ Cenneti ve Cehennemi yarattı. Her ikisini de dolduracağını diledi (takdir etti). Cenâb-ı Hak, vücudumu o kadar büyütsün, o kadar büyütsün ki Cehennem benden başkasını almasın. Böylece hem Allahü teâlânın takdiri yerine gelmiş, hem de bütün insanlar Cehennem korkusundan kurtulmuş olurlar!.."

Resulullah efendimiz buyurdu ki: (Ümmetimin ümmetime karşı en merhametlisi, Ebû Bekr'dir.)

Bunlara şahit olan Eshâb-ı güzîn, hazret-i Ebû Bekr'in böyle duâsına ve yüksek himmetlerine hayrân olup, cümlesi hayır duâ ettiler...