Nezaketi haketmek için ne yapmak lazım

Salih Memecan diyor ki:
Ben hep Türkiye'de yaşasam bu işi yapamam.
Gerekçesini şöyle izah ediyor: Hep burada yaşayanlar bir müddet sonra anormallikleri, yanlışları kanıksıyor. İşin doğrusunun gördüğü gibi olduğunu zannediyor.
Oysa dışarda bir müddet kalıp gelenler, bu yanlışa düşmüyor. Mesela ben Amerika'da altı ay kalıp geldikten sonra emniyet şeridinden giden birini görünce şaşırıyorum..Çok önemli bir yanlış zannediyorum..Sonra Türkiye'de olduğumu hatırlayınca şaşkınlığım geçiyor.
...
90'lı yıllarda, çocukları burada ilkokula giderken öğretmenleri çağırmış.
"Bu çocuklar çok hareketli, sıkıntı oluyor..Bu işe bir çözüm bulun" demiş.
Amerika'ya taşındıktan sonra oradaki öğretmenleri de çağırmış:
"Çocuklarınız çok özel..farklılar. Hareketli olmaları güzel bir özellik..Bu özelliklerini nasıl değerlendirebiliriz, neler yapabiliriz, bunları konuşmak için sizi rahatsız ettim" demiş.
....
Herkesi  hizaya sokma saplantımızın arkasında ne var, kafa yorup bize açıklayan çıkmadı.
Ben epey kafa yordum..Afilli laflar etmeyeceğim..Tarihten gelen kök mök gibi..aile yapımız gibi cümleyle başlamayacağım.
Bana ilk sebeb "maliyet" gibi geliyor. İkinci sebeb köylülük.
Şehirde yaşamakla şehirli olmak aynı şey değil.
Daha rahat anlaşılabilmesi için belediyelerin iftar çadırı ile lokantaları kademeli olarak mukayese edebilirsiniz.
Birinde 1000 kişi sıraya girmiş..farklı muamele imkanı yok..ne arzu edersiniz deme imkanı yok..Yahut tersinden ondan biraz az, berikinden biraz çok demek mümkün değil..
Salatam sirkeli ya da limonlu olsun da diyemezsiniz.
Tabağınıza ne koymuşlarsa onu yiyeceksiniz.
Saatler öncesinden sıraya gireceksiniz.
İtilip kakılacaksınız.
Oysa normal bir lokantada farklı muamele görürsünüz.
Bir üst sınıfta daha farklı muamele görürsünüz.
Bir üst sınıfta daha da farklı muamele görürsünüz.
Yemek satın almakla sağlık hizmeti satın almak arasında ne fark var.
O çadırdaki yemeğin bedelini az ya da çok ya belediye ödüyor ya da birilerine ödetiyor.
İyi hizmet aldığınız yerlerdeki yemeğin bedelini de siz ödüyorsunuz.
Birinde zaruret var, öncelik karın doyurmak..İkincisi biraz keyfe keder.
Eğitim hizmetini satın almak da böyle.
Biri bedelini ödeyecek.
Adının devlet olması o hizmetin karşılıksız verildiği anlamına geliyor.
Ama iftar çadırı gibi oluyor.
Adı özel olunca hizmetin standardı bir anda niye yükselmiyor.
Birinci sebeb yine maliyet.
İkinci sebeb, müfredat ve  konulan saçma sapan kurallardan dolayı özeller de özelliğini gösteremiyor. Herkesi aynı hizaya sokma hastalığı orada da var.
Derler ki, bizde trafik polisi niye vatandaşa nazik davranmaz.
Konu kenarından köşesinden yine aynıdır.
Genelgeler yayınlanır. Nasıl davranılacağı, nasıl hitap edileceği anlatılır, özeti "nazik olun" dur.
Oysa nezaket telkin edilmez, talep edilir.
Önce talep edecek halde olmak lazım. Bu da bir maliyet.
Bu nezakete mazhar olan sınırlı sayıda insan ya üst düzey kamu görevlisidir bizim kesemizden talep ediyorlardır..kamu görevlisi değilse talep edecek haldeki vatandaşlarımızdır.