Narkozun dozunu biraz kaçırmışlar

Her iş neticesiyle ölçülür.
İki sene önce, "Yatıp kalkıp Çanakkale geçilmez, diyoruz. Geçilseydi ne olurdu, maddeler hâlinde sıralayabilecek olan var mı?" diye sormuştum.
Ağır küfürler edenler olmuştu. Hafta başında Ekrem Hoca, Çanakkale'yi yazmış. Ayrıca "Çanakkale geçilseydi" başlığı altında birkaç madde sıralamış. Yüreğime su serpilmiş gibi oldu. O maddeleri konuya ilgi duyanların arşivine alıp üzerinde düşünmelerinde fayda var. Katılmıyorsanız gerekçelendirmeniz lazım.
Bu ülkede rejim değiştikten sonra geçmişi inkâr başladı. Ki çoğu kimse normal sayar. Yeni rejimi oturtmanın gereği sayar. Yeni rejim her şeyi inkâr ederken Çanakkale'yi sahiplendi. Bu kadar abartılmasının sebebi ne olabilir diye düşündüm. İçinden çıkamadım. Ekrem Hoca'nın tek maddesi açıklamaya yetmiyor. Orada planlı programlı bir katliam var.
Bazen doğru mu değil mi bilmeden şöyle düşünürüm: Gelecek biraz da insanların arzularıyla, meyilleriyle şekilleniyor. Burada ekseriyetin meyli önemli.
Osmanlı yıkılmaya başlamış.. Düzen bozulmuş.. O arada Sultan Hamid'in 30 yıllık saltanatı var. Huzur sükun dönemi. Harp yok, kıtlık yok, herkes işinde gücünde. Bu rahatlık insanlara batmış olmalı ki, büyük bir coşkuyla İttihat Terakki'nin peşine takılmışlar. Adalet hürriyet eşitlik.. O döneme ait epeyce hatıra okudum. Meşrutiyet ilan edildiği zaman ikinci bir din muamelesi yapanlar olmuş. Çocuğumu feda etmeye hazırım diyenler olmuş. Millet sokaklara dökülmüş.
İnsanlar neye layıksa, neyi arzu ediyorsa bu arzuya ulaştıracak sebebler oluşuyor, sonra gerçekleşiyor. O tarihten sonra bu ülke bir daha gün yüzü görmüyor. Harp, sefalet, göç, ölenler, telef olanlar..
Zaman makinası olsa, o günlere (Meşrutiyetin ilanından on yıl sonrasına) gidip meşrutiyet geldi diyerek düğün bayram edenleri toplu halde  bulsam, ilk soracağım şey şu olurdu: Gördünüz mü ananızın meşrutiyetini..
Tarih revize edilmez. Başa gelen çekilir. Ders alınır falan derler ben derse de inanmam. Alınmış her dersten sonrası için formül vardır. Kaç asır geçerse geçsin tuzu alıp koşma merakı geçmez. Rehbersiz olmaz.
Omuz omuza verelim, emperyalistlere meydan okuyalım, geçti eski devirler, artık bizden çekiniyorlar.. Biz onların uşağı değiliz deyince yine koşacak milyonlar bulursunuz.. Aradan 90 sene geçince aaa yanlış yapılmış diyenler çıkar.
...
Çanakkale geçilmemiş, İstanbul'da beş sene kalan işgal orduları nereden geçip gelmiş? Beş sene.. Beş sene sonra neden bırakıp gitmişler? İstanbul'un kurtuluşu diyoruz.. İstanbulda çatışma yok, savaşarak çekilen yok. Anlaşmışlar, mutabık kalmışlar, burada bir düzen kurup şartları sıralayıp gitmişler. Beş on sene sonra bu konuyu konuşmaya başlarsınız. Yeni nesiller için yeni bir tarih yazdırmak lazım.
....
Sebilürreşad dergisi de her bakımdan araştırmaya muhtaç. Kime hizmet etmişler, kimlerin kanına girmişler, şablona oturtmadan anlayabilir miyiz?
"Uyan eyyy Ehli İslam" diyerek İngiliz'e, Fransız'a meydan okumuşlar. Biri bana dese ki, araştırdım, çok sağlam belgelerim var bu dergiyi Batılılar finanse etmiş, onlar yönlendirmiş.. Hiç şaşırmam.