Yollar ve yolculuklar üzerine bir okur gözlemi

Terör olaylarına karışan birkaç ismin şehirler arası yolcu otobüsleriyle gelip gittiği ortaya çıkınca bir ara otobüs firmalarına denetim gelmişti. Her yolcudan kimlik isteniyor, T.C. numarası kaydedilerek bilet veriyordu. İlk başlarda bu uygulama biraz can sıkıcı gelse de sonradan yavaş yavaş alıştık. Ama ismini vermeyeceğim nice marka, isim seyahat firmaları yazıhanelerde yine T.C. veya telefon numarası isteyerek bilet keserken otobüs yola çıktıktan sonra yolda yolcuyu durup alıyorlar, hiç ne kimlik soruluyor ne bilgi isteniyor. Sadece elden bilet parası alınıp makbuz veriliyor. O zaman bu kontrolün ne anlamı kalıyor? Kim kimi kandırıyor? Firmalar devlete mi şirin gözüküyor? Yoldaki yolcuyu mağdur olasın diye mi alıyorlar? Velhasıl bu konu eğer kontrol edilemiyorsa bizlere bir bilet alırken “göster kimliğini” muamelesi çekilmesine gerek yok. Ya da tedbir alınıyorsa o araçtaki yolcuların tamamının kimlik bilgileri kontrol edilsin. Bir de bazı otobüs şoförleri yazıhane dışında kimseyi indirmemekte “yasak kardeşim” diyerek diretirken, aynı firmanın bazı şoförleri indirebiliyorlar. Burada kim haklı veya neye göre haklı? Yine bazen şehir girişinde hiç beklenmedik bir anda otobüs asayiş kontrol için durduruluyor. Bir polis memuru arkadaş gelip bütün kimlikleri alıp aşağı iniyor. Bizler araçta bekliyoruz. GBT mi ne sorgulanacakmış. Ama böyle de olsa bir insanın kimliği otobüste kendisinden alınıp görmediği bir alana polis otosuna da olsa götürülmeli midir? Kontrol edilecekse o kontrol edilecek cihaz ile otobüs içinde ve vatandaşın yanında kontrol edilmesi daha medeni değil midir? Şahsen kimliğimin alınıp aşağı götürülmesini, sonra da bu defa muavinden topluca geri gönderilmesini garipsedim. Bunun daha kolay ve pratik bir yolu yok mu?

 

 

 

Feridun Ağabey, ne olur şunu bir hatırlatsan. İstanbul gibi koskoca şehirde toplu taşıma araçlarında bazı insanların acayip ter kokusu burnumuzun direğini kırıyor. Koca koca insanlar. Hiç mi yıkanmazsınız, hiç mi duş almazsınız kardeşim? Galiba kendi kokusuna kendisi alıştığı için onu rahatsız etmeyince kokmadığını zannediyor. Bir de genç genç insanlar var aralarında. Yaz diyerek araçlarda klima çalıştırılıyor. Kapılar pencereler açılmıyor. O pis kokuyu soğuk soğuk teneffüs ediyoruz. Bazen klimaya isyan edesim geliyor. “Kardeşim sıcak hava olsun da temiz hava gelsin! Soğuk soğuk yanı başımda bir haftadır yıkanmamış insanın terini koklamaktan iyidir” diyorum...

Konunun bir farklı yanı da acaba insanların evde suları mı akmıyor? Yıkanacak mekânları mı yok? Ya da neyin nesi bu anlamıyorum? Bu konuda bilim adamlarına, sosyologlara sağlıkçılara çağrıda bulunuyorum. Bir insan kokacak derecede nasıl bekler ve niçin yıkanmaz?

 

 

 

“Feridun Ağabey, Yenibosna metro inşaatının bulunduğu Erkoç Benzinlik ile Akşemseddin Camii arasındaki Arnavut kaldırımı yol o kadar yıpranmış o kadar deforme olmuş ki güzergâhımız olduğu için mecburi olarak araçlarımızla oradan gide gele arabalarımız laçkalaşmaya başladı. Şehir içinde dağdaki patika yoldan daha engebeli hâlde gidiyoruz. Bahçelievler Belediyemizden bu yola, hatta 29 Ekim Caddesindeki aç kapa, aç kapa yamalı bohçaya dönen asfalt yola bir yenileme yapmasını istiyoruz. Selamlar..."

 

 

 

Yurt dışından ülkeme tatile geldim. Bir iş vesilesiyle Ünye’de bir postane şubesine gittim. Öğle saatiymiş ve bankoda kimse yoktu. Orada içeride gezinen birine sordum. Lakayt bir şekilde “yemeğe gitti” dedi. Donakaldım. Bir kurumda değil bir bakkal dükkânında bile böyle hâl olmaz. Bir postanede nasıl kimse olmaz ve postane nasıl açık olur? Aklım almadı. Eleman yetersizliğinden bir kişiyle durumu idare etme hâli miydi anlayamadım?