Stajyer hemşireler staj sorununa çözüm istiyorlar

Ağabey, ben ailemle Osmaniye/Kadirli ilçesinde ikamet etmekteyim. Kızım yine Osmaniye/Bahçe ilçesinde hemşirelik eğitimi almakta. Okul açıldığında 4. sınıfı okuyacak. Bizim ve dolayısıyla diğer velilerin büyük bir problemi var.

Hemşire adayları 3. ve 4. sınıfta hastanede 3 gün staj görürler. Normalde bir öğrencinin başka il ve ilçede okusa bile kendi memleketinde staj yapma hakkı var iken bizim öğrencilerimize staj yeri olarak Osmaniye merkezi ayarlamaya çalıştılar.

Haftanın 3 günü staj 2 günü okul olarak ayrılmış bir kız çocuğunun evi Kadirli, staj yeri Osmaniye, Okulu da Bahçe olursa nasıl gönderilir?

Her gün gidiş geliş yapması gerekir. Bu ortamda hele kız çocuğu için bu riskli değil midir? Kadirli'deki sağlık meslek lisesi bizim (çocukları Bahçe ilçesinde okuyan bir grup veli) staj isteğimizi kabul etmedi. Veliler olarak bir araya gelip türlü mücadeleden sonra sağlık ocaklarında staj yapmalarını sağladık.

Yaz stajını da sağlık ocağında yapmasına razı olduk. Şu anda aynı sağlık ocağında staj (yaz stajı) yapmakta. Bu arada Kadirli'deki devlet okulu ve özel okul öğrencileri Kadirli'deki özel ve devlet hastanelerinde staj yaptılar. Ayrıca seneye 4. sınıf okuyacak kızım hemşire olarak mezun olacaktır. Daha sonraki öğrenciler yardımcı hemşire olarak mezun olacakları için onlar staj görmemekte. Kısacası stajyer öğrenci sayısı seneye 3'te 1'e düşmekte iken bize hâlâ staj hakkı verilmiyor. Geçen sene örneğin 60 öğrenci ücretli 140 öğrenci ücretsiz staj yapmış. Ücretsiz staj yapan öğrencilerden biri kendisine ücret ödenmedi diye mahkemeye vermiş. Bu yüzden devlet hastanesi stajyer öğrenci sayısında kısıtlamaya gitmiş. Başvurumuz kapıdan çevriliyor. Benim çocuğumun tek suçu puanının Kadirli'deki okula yetmemiş olması. Üvey evlat muamelesi gören benim çocuğum devlet hastanesinde farklı bölümlerde eğitim almadan nasıl halka hizmet edebilir? Onun olası hatalarından kim sorumlu olacaktır? Veli olarak tek istediğimiz şey memleketinde staj yapmasıdır. Bunun manevi ve maddi yönden önemi çoktur. Geçen sene devlet hastanesinde staj yapan özel okul öğrencileri seneye sağlık ocaklarında staj yapsınlar. Ya da kontenjan arttırılsın. İlçe Millî Eğitim, biz bilmiyoruz diyor. İl Sağlık Müdürlüğü liste gelecek diyor. Bahçe'deki okul siz başvuracaksınız diyor. Kadirli'deki okul hastaneye gidin diyor. Hastane kabul etmiyor. Kısacası nereye gitsek başından savıyorlar. Sesimizi duyurun bize ve diğer mağdur ailelere çözüm yolu bulunuz. Allah memleketimize zeval vermesin...

 

 

 

"Feridun Ağabey, ben 25 yaşlarında açık öğretimde eğitimini sürdüren bir gencim. Ama benim derdim kendime olan öz güvenimin olmaması. Bu da yetmezmiş gibi bütün olumsuzlukları kendi üzerimde hissediyor olmam. Yolda yürürken birisi beni durdurup 'niye buradan gidiyorsun?' diye sorsa 'Sen kimsin de bana bunu soruyorsun, sana ne!' deme cesaretim yok. Darbeci alçakların tanklarının önüne yatan gençleri, hele de bir tanesi topun üzerine çıkıp oturmuş, gördükçe onlara hayranlık duyuyorum. Ben de niye öyle olamıyorum, diye kendi kendime kızıyor, kızıyorum. Kalabalık bir ortamda herkesin bana baktığını zannediyor ne yapacağımı nasıl duracağımı şaşırıyorum. Birkaç arkadaş gidip bir restoranda yemek yemeye çekiniyorum. Yaş günümü bile kutlayamıyorum, pastayı nasıl keseceğimi bilemeyip şaşıracağım diye… Sorduğum insanlar 'senin kesinlikle psikolojik bir yardım alman gerek' diyorlar. Ben ise ilaç kullanmak istemiyorum. Bu konuda ne yapmalıyım ağabey?.." diyen Zeynel isimli okuyucumuz, en yakınından başlayıp insanlarla ikili konuşma, selamlaşma, hâl hatır sorma gibi denemeler yaptığında rahatladığını göreceksin. Ayrıca psikologların hemen ilaç vereceğini nereden biliyorsun? Hem verilmesi gerekirse almaktan neden çekiniyorsun? Bence arkadaşlarının ve çevrenin sözlerine uyup bir psikolojik destek almalısın.

 

 

 

"Feridun Ağabey, çok samimi bir arkadaşımla bir sosyal paylaşım sitesinde paylaştığı bilgiler sonrası aramız bozuldu. Karşılıklı sert yazışmalar yaşandı. Şimdi çok değer verdiğim bir arkadaşımı kaybetmenin üzüntüsü içerisindeyim" diyen İstanbul’dan Hatice isimli değerli okuyucumuz, sosyal paylaşım sitelerindeki yazışmalarda bu durum çok oluyor. Çünkü iki insan karşılıklı olarak konuşma şansımız olmuyor. Karşımızda insan olmadığı için, o yazanın nasıl bir ruh hâlinde olduğunu göremiyoruz. Yazıya yazıyla cevap verme gibi bir radikalliğin içinde oluyoruz. Konu değiştirip ortak noktada buluşma ve gönül alma gibi bir şansımız olmuyor. Bence arkadaşını ara ve yazışma sonrası bu yaşadığın üzüntüyü kendisiyle paylaş. Göreceksin o da zaten en az senin kadar üzgündür. Bir yazı yüzünden arkadaşlığınızı bitirmeyin.