Bebek kucakta dik pozisyonda tutulurken, bıngıldak üzerinden hafif bir nabız hissedilmesi normaldir. Bebek ağlarken bıngıldak dışa doğru bombeleşmiş olarak hissedilebilir. Ancak sakin dönemde, bu bombeleşme normal değildir, kafa içi basıncını artıran bazı önemli problemlere işaret edebilir. Benzer şekilde; çok çökmüş bir bıngıldak da, bebeğin susuz kalmış olabileceğine işaret eder. Her iki durumda da, bebeğin çocuk doktoru tarafından değerlendirilmesi uygun olacaktır. Ön bıngıldak genellikle 3-18 ay arasında kapanır. Bıngıldağın normalden büyük olup geç kapanması da, küçük olup çok erken kapanması da altta önemli bir sorun olduğuna işaret edebilir veya tamamen normal de olabilir. Bu nedenle bıngıldağın çocuk doktoru tarafından takibi çok önemlidir...
Normalden büyük ve kapanması geciken bıngıldak, erken doğan veya anne karnında büyümesi geri kalan bebeklerde görülebilir. Ayrıca; D vitamini eksikliğine bağlı raşitizm, doğumsal hipotiroidi (tiroid bezinin az çalışması), Down sendromu gibi kromozom anomalileri, bazı iskelet anomalileri de sebepler arasında sayılabilir.
Günümüzde tüm bebekler D vitamini takviyesi aldığı, doğumdan sonra yapılan tarama testlerinde hipotiroidi erken tespit edilebildiği için bu sorunların görülme sıklığı azalmış veya bebeğe erkenden tedavi başlanmış olmaktadır. Kromozom ve iskelet anomalileri gibi nadir durumlar ise, bıngıldaktaki farklılık dışında pek çok başka bulgu verdiğinden zaten teşhis konmaktadır.
Bazen, ön bıngıldağın 3 aya kadar erken kapanması bile normal olabilmektedir. Ancak bu durumda; bebeğin baş çevresinin takibi, beynin normal gelişiminin sürdüğünün gösterilmesi çok önemlidir. Bazen kafatasını oluşturan kemikler birbirine normalden erken kaynamakta (kraniyosinostoz), bıngıldak kapanmakta, beyin gelişimi etkilenerek görme ve işitme sorunlarına, kafa içi basınç artışına, gelişim geriliklerine yol açmaktadır. Bu durumun, bıngıldağın erken kapandığı normal bir bebekteki durumdan ayırt edilmesi gerekmektedir.
