Ne şiş yandı ne kebap

İtiraf etmeliyim ki, Aziz Yıldırım "Elleri ayakları titriyor" dediğinde Kadıköy'de bu defa gülen tarafın Galatasaray olacağını tahmin ediyordum. Sarı-kırmızılı futbolcuların en azından Fenerbahçe Başkanı'na vereceği bir cevabı vardır diye düşünüyordum...

Bu düşüncelerim başlama düdüğüyle birlikte değişti. Galatasaray'ın derbiye kafa olarak iyi hazırlanamadığı, maçı daha takım otobüsünde kaybettiği apaçık ortadaydı. 

Fenerbahçe geldikçe, Galatasaray çekildi. Sarı-kırmızılı futbolcular öyle bir 30 dakika izletti ki, "Aziz Yıldırım'ı yalancı çıkarmayalım" der gibiydi.

Fenerbahçe akınlarını ayağa paslarla kırmaya çalışan ve ilk 30 dakikadan sonra bunu başaran Galatasaray, 37'de bir de ofsayttan kalesinde golü görünce, zaten neredeyse hiç olmayan kazanma inancını tamamen kaybetti.

Ligin en çok şut atan takımı olan Galatasaray'ın, ilk 45 dakikalık bölümde Volkan'ın koruduğu kaleye sadece 1 şut gönderebilmesi ilk yarının özetiydi. 

Halbuki Fenerbahçe 62 dakikaya kadar 10 kişiydi. Sıfır etkiyle oynayan hatta bazı pozisyonlarda golü önleyen Van Persie, Galatasaray için bir şanstı. 

Koca 45 dakikada hiçbir şey oynamayan takımını yapacağı bir konuşma ya da değişiklikle ateşlemesi gereken Hamza Hamzaoğlu, kulübede seyirci gibiydi. 

41'deki Carole-Olcan zorunluluğu dışında ilk hamlesini 58'de Burak'la yapan Hamza Hoca, bu dakikada Umut'un yerine Podolski'yi kenara alıp çift forvete dönse takımını ateşleyebilirdi.

Son dakikalarda Fenerbahçe'nin kondisyon problemi yaşaması ve aşırı rehaveti sonrası Galatasaray'ın golü geldi.

Sneijder'in müthiş ortasında sahanın en kısası Olcan'ın kafa golü Galatasaray adına kötü günün kârı oldu.

Markovic'in şutunda Muslera'nın kurtarışı