“Kanal İstanbul’a karşı çıkanlar Rusya düşmanıdır”

Bu söz bana ait değil tahmin edeceğiniz üzere. İlginç bir sohbet gerçekleştirdiğimiz(*) Rusya Devlet Akademisi Başkan Yardımcısı ve Asiapol (Asya Polis Teşkilatı) kurucusu Talat Enveroviç Çetin’e ait. Kendisi aynı zamanda Rusya’dan Türkiye üzerinden Avrupa’ya ulaşan enerji hattı olan Türk Akımı’nın da isim babası. 

Sohbetimiz İdlib, Libya ve Kanal İstanbul eksenliydi.

Öyle ilginç şeyler söyledi ki fikirlerini aslında gayriresmî olarak Rusya’nın Türkiye’den beklentileri ve Türkiye hakkındaki görüşleri olarak nitelendirmek mümkün.

Konuşmamız çok uzun. Ben özetin de özeti olarak, başlıklar hâlinde sunacağım.

 

 

Bakıyorsunuz pek çok konuda ittifak yaptığımız Rusya’yı Libya’da karşımızda buluyoruz. Wagner ordusu olarak anılan Rus paralı askerleri, CIA ajanı da olduğu bilinen Halife Hafter’i destekliyor orada. Zaten Talat Enveroviç Çetin’e de “Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu” diye yönelttim sorumu.

Cevap-Rusya uluslararası ilişkilerde ayna yöntemi kullanır. Faaliyet gösterdiği coğrafyada karşısına paralı askerler mi çıkıyor, aynı şekilde onlar da paralı askerlerden oluşan bir ordu kurabilir. Türkiye de kurabilir. Hatta Rusya ile birlikte kurması daha da iyi olur.

Cevap-Hafter’in kontrol ettiği bölgede zengin petrol yatakları var. Hafter CIA ajanı ama Trablus kuşatmasından başarısızlıkla geri çekilince, ABD de desteğini çektiği için Rusya oraya geldi.

 

 

Cevap-Mümkün değil. Eğer aynı bölgeye gelirlerse ve çatışma çıkacak bölge olursa aynen Afrin’de olduğu gibi Rus askeri çekilir. Rusya tabii ki bölgedeki varlığını korumak isteyecek ama bunu yaparken de asla Türkiye ile karşı karşıya gelmek istemeyecektir. Çünkü Türkiye ile hayalleri, umutları ve amaçları buradaki çıkarımdan çok daha büyük.  Türkiye’yi saçma sapan bir petrol bölgesi için feda etmez.

 

 

Talat Enveroviç Çetin, İdlib’de 20 Aralık’ta başlayan atak ve bombardımanın asıl sebebinin, Türkiye tarafından söz verildiği ve aradan bir yıl geçtiği hâlde çözülmediğini belirttiği El Kaide kökenli, sürekli isim değiştiren terör örgütlerinden kaynaklı olduğunu belirtiyor.

Cevap-Sağladı, büyük miktarda silahları teslim alındı ama hâlâ kalanlar ABD’li karanlık güçlerin desteğiyle provokasyonlarını sürdürmekte. Aradan bir yıl geçti ve Rusya bu konuda şikâyetçi.

Cevap-Çözülemeyen mesele terör örgütlerinin tanımıdır. Türkiye’deki FETÖ’nün PKK’nın eylemlerinin Rusya’da terör eylemi sayılıyor ama resmî olarak terör örgütü olarak tasnif edilmiyor. Türkiye de İdlib’deki örgütleri resmen terör örgütü olarak tanımıyor. Kısaca bu sorun karşılıklı çözümlenmeli. Buna Suriye halkının çoğunluğu tarafından desteklenen Suriye Milli Ordusu dâhil değil.

 

 

Cevap-Bakın İsrail lobisi Moskova’da kamp kurmuş durumda. Netanyahu’nun ayda bir iki kez Moskova seferi var. Sürekli Türkiye aleyhine faaliyet içindeler. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Moskova’da bir özel temsilcisi bile yok. Burada sorun Türkiye ile Rusya’nın maalesef sonuna kadar kenetlenmemesi. Yani bir konuda anlaşıyorlar, sonrasında Erdoğan ile Putin kendi içlerine döndüklerinde bu işi takip edecek, kenetleyecek ve peşinden koşacak kimse yok. Rusya, ara sıra bir şey söylenip de sonrasında kendi kendine yürümesi gereken bir ülke değil. Rusya’dan ayrılmayacaksınız, Rusya’nın tepesinde bekleyeceksiniz. Talebinizi söyleyeceksiniz ve bu talebin Rusya ile Türkiye için ORTAK ÇIKAR olduğunun altını çizeceksiniz.

 

 

Ama maalesef Türkiye’deki şahlanışı, Türkiye devlet başkanındaki ve vatanseverlerindeki büyük heyecanı, atılımı elçiliklerde göremiyoruz. Moskova’daki elçilikte hâlâ Sovyetlerden kalma bir sessizlik, hiçbir şey yapma, olduğun yerde kal tutumu.

Türkiye ile Rusya’nın kaderi ortak olduğu, Rusya’nın Türkiye’ye en çok yatırım yapan ülke olduğu ortadayken Türkiye’nin Moskova’daki büyükelçisinin uyumaması lazım.  Yani Türkiye’deki heyecanı Moskova’daki Türk büyükelçiliğinde göremiyoruz. Bu Rusların da şikâyetidir aynı zamanda. Özel bir ekip yok. Bunu sıradan bir Avrupa ülkesinin elçiliği gibi bakamazsınız. Rusya’ya özel bir ekip özel bir alaka lazım. Rusya’da Türkiye’nin alacakları çok. Rusya ile Türkiye’nin ortak projesi çok ve hayali büyük. Türkiye’nin dışişlerinin içişlerinin aynı binada mı olur ayrı binada mı olur bilemem Moskova’da bir karargâh kurması gerek.

 

 

Cevap-Bakın Rusların yapısını anlatayım. Ruslar durup dururken hamle yapmazlar. Durup dururken anlaşmayı da bozmazlar.  Ama Ruslarla tartışılmaz, pazarlık yapılır. Yani pazarlık yaparak Ruslardan alacağınızı tartışarak alamazsınız. Örneğin Erdoğan bunu çok iyi biliyor ve ona göre bir siyaset yürütüyor. Uçak krizinde de böyle oldu. Erdoğan “Siz haklısınız biz haklıyız” tartışmasına girmedi, doğrudan “Bu işi nasıl çözeriz” siyaseti yürüttü. Dolayısıyla pazarlık yapmak için de ekibiniz sürekli orada olmalı. Ruslar görüşmeye açık, ikna olmaya açıktır. Ama ortak çıkarları, kazan-kazan’ı anlattığınızda anlayabilecek bir ülkedir. ABD ve AB gibi “Ne olursa olsun ben kazanayım” siyaseti değildir. Rusya burada geleceğin Türkiye ile iş birliğinden geçtiğini, Türkiye’nin başına gelecek bir şeyin kendi başına geleceğini anlamışken bu durumdan istifade etmek gerekir.  İsteksiz büyükelçilerle bu iş yürümez.

 

 

Cevap- Erdoğan Putin’e “Senin bu generalin YPG’li teröristle konuşamaz, ne işi var” dedi, Putin araştırayım diye cevapladı. Peki, bu araştırmanın sonucunu bilen var mı? Yok. Kimse bunu takip etmedi ve gidip bu konu devlet başkanlarımız tarafından konuşuldu, “Verin bunun raporunu” demedi. Demeyince de Ruslar bunu kendileri gelip verecek hâlleri yok ya.

 

 

Bir şey daha. Rusya’nın içinde sürekli isim değiştirerek faaliyetlerini sürdüren terör örgütü ofislerinin kapatılması. Bazen YPG bazen SDG… Misal Türk Büyükelçisi gidip İçişleri Bakanı’ndan bunun takibini yapıyor mu? Oysa  “Erdoğan ile Putin bu konuda anlaştı ama bu terör örgütleri hâlâ ofis kuruyor. Bunların kapatılması gerek” demelidir.

Yani isteyen taraf Türkiye ise takip etmek zorunda olan taraf da Türkiye olmalıdır. Üstelik belli bir seviyeye getirilen ilişkileri çok kolaylıkla harcıyorlar. Ne oluyor bakın “Rusya Libya’da bizi sattı” deniliyor.

 

 

Cevap-ABD ve AB de o kötü çocuklara sürekli şeker dağıtıyor ama.

Cevap- Bakınız, Türkiye ile Rusya, aynı anda bu kötü çocuklara şeker dağıtanlarla mücadeleyi birlikte yürütse sonuç alabilir.

 

 

Cevap-Kanal İstanbul’un Montreux’yü ihlal gibi bir durumu yok. En çok gemisi geçen Rusya. Bunu söyleyen onlar. Diyelim ki Montreux bir gün kalkar diye bir endişe var. Bu konu Rusya için sıkıntılı değil çünkü bu konuda Türkiye ile Rusya arasında bir güven ilişkisi var. Türkiye Rusya’ya düşmanlık amacıyla geçmek isteyen gemileri oradan geçirmez. Eskiden de Çanakkale Boğazı’ndan geçilemedi. Oradan geçilemediği için Sovyetler Birliği vardı. Rusya bu konudaki minnet borcunu da Kurtuluş Savaşı’nda yaptığı yardımla ödedi. Aynı zamanda şunu söylüyorum, bugün Kanal İstanbul’a karşı olanların tamamı Rus düşmanıdır. Kanal İstanbul’a karşı olanlar “Bu ABD’nin isteği” diye Kanal İstanbul’a karşı çıkıyorlar.

 

 

Cevap-Kanal İstanbul Türkiye’nin eline bir anahtar verecektir. Bu anahtar ile Türkiye’nin karar verme kabiliyeti müthiş aratacaktır. Bu paha biçilmezdir. Bunu oradan kazanılacak parayla vesaire ile ölçemezsiniz. Türk karar verme kabiliyetinin dünyayı değiştirdiği bir yerde bilet parasından söz edemezsiniz.  Kanal İstanbul ile Türkiye’nin Karadeniz’de ve Akdeniz’de gücü on kat artar. Bundan hangi vatansever rahatsız olabilir. Rahatsız olanın da başka bir derdi vardır mutlaka.  Montreux’yü Türkiye tartışmaya açmak istemiyorsa açmasın ama Türkiye’nin karar verme kabiliyetinin artacağı, tasarrufunun yükselebileceği bir kanal kesinlikle Türkiye’ye gereklidir ve bu bir Devlet projesidir.

.....

(*) https://www.youtube.com/watch?v=mQdtPiwlsqw