Sultan

Doğu Anadolu'dan, Habib Baba isimli bir şahıs, 4. Murad devrinde gemiyle hacca gitmek için İstanbul'a gelmiş. Fakat ne yazık ki, hacca giden gemiye yetişememiş. "Bunda da vardır bir hayır" demiş içinden... Aylarca yol aldığından toza toprağa batmış, yaralar içinde kalmış, uyuz olmuş. Memleketine dönmeden önce güzelce bir yıkanıp temizlenmek amacıyla bir hamama gelmiş. Yıkanmak istediğini söylediği hamamcıdan ret cevabını alınca sebebini sormuş. "Büyük Sultan Murad Han'ın vezirleri vardır hamamda. Kimseyi almamam için emir verdiler" diye cevaplamış hamamcı.

Yıkanmadan bu uyuz illetinden kurtulamayacağını bilen Habib Baba, âdeta yalvarmış hamamcıya; "İzin ver evladım, bir köşede yıkanıvereyim. Kimseler fark etmez beni." Hamamcı, yaşlı adamın ısrarlarına dayanamamış, vezirlere görünmeden yıkanması için sıkı sıkı tembihte bulunduktan sonra içeriye almış.

Biraz sonra hamama tebdil-i kıyafet Sultan 4. Murad Han da gelmiş, yıkanmak istediğini söylemiş. Hamamcı, tanıyamadığı bu gence de aynı şekilde durumu anlatmış, içeri alamayacağını söylemiş. Sultanın ısrarları hamamcıyı bir kez daha yumuşatmış, Onu da sıkı sıkı tembihledikten sonra, Habib Baba'nın yanına göndermiş...

Başlamışlar beraberce yıkanmaya. Birbirlerine su döküyor, sırayla sırtlarını keseliyorlarmış.
Bir ara 4. Murad ihtiyarın düşüncelerini öğrenmek amacıyla sormuş; "Sen de istemez miydin baba şöyle vezir olmayı? Baksana koskoca hamamı kapatmış  gönüllerince yıkanıyorlar. Biz ise şu daracık alanda debelenip dururuz."

"A be evladım" demiş Habib Baba: "Böyle vezir olacaksın da ne olacak? Şu dünyada öyle bir Sultana vezir olacaksın ki, vezirlerinin bile karşısında tir tir titrediği sultanlara, senin uyuzlu sırtını keseletsin!.."

Ninem diyor ki; Allah dağına göre kar verir...