Hoş geldin bahar
Şükür sonunda bahar geldi. Şimdi bahar temizliğinin tam vakti...
Güneşli bir sabah erkenden uyansak, bahar temizliğine 'kalp odacıklarımızdan' başlasak. Sırf yer kaplıyorlar diye var farz ettiğimiz herkesi kapı dışarı etsek biiir bir... Rengi solmuş film afişleri gibi duvar kâğıtlarını yırtsak, beyaza boyasak duvarlarını, hayır hayır fıstık yeşiline boyasak... Yüreğimizdeki ayak izlerini özenle silsek... yerine ipek halılar sersek... yavaşça süzülen her çatlağı çıkmaza bağlayıp dantel örtüler örtsek... küçük kapakçıklardan hava girse, rahat bir nefes alsak...
Sonra, artık hafızamızın bile tanımadığı her anıyı zamanın çöp kutusuna atsak... Kulaklarımızdaki her fısıltının sesini kıssak, biraz kendimizi dinlesek... Yabancı bakışları tek tek fırlatsak gözlerimizden aşağı, kendi bakışlarımıza biraz yer açsak... Pişmanlıklarımızı düzgünce katlasak, derli toplu görünse, ayaklarımıza takılmasa her geçişimizde... Geçmişin aynasını parlatsak, oradan baksak kendimize... Arada özlesek, yok yok özlemesek... Kıskançlıklarımızı törpülesek, kimseye batmasa, bodruma atsak ya da haraç mezat satsak...
Hırslarımızın üstüne kareli masa örtüleri sersek, tam ortaya vazoyla çiçek koysak, her gün suyunu değiştirsek, hiç solmasa... Çocukluk düşlerimizin örümcek ağlarını alsak, kullanmasak da dolaba kaldırsak, orada olduğunu bilsek, kaybetmediğimize sevinsek... Karanlık odalarımızdaki perdeleri açsak, aydınlansa, yatağın altında bir şey olmadığını görsek, rahatlasak... Hatalarımızı kaynar suda yıkasak, çekseler, bir daha giyemeyeceğimizden emin olsak!..
Umutlarımızın kuş tüyü yastıklarını kabartsak, kocaman olsalar taaa ufka...Yorulsak üzerinde uyuyakalsak, sonra uyansak, gözlerimizi açıp 'baharı' içeri alsak, ayakkabılarını çıkarsa hayatımızın önünde, "ben geldim!" dese...
Ninem diyor ki; Keşkenin ağacı yeşermez.