Gençlik...

Zamanın birinde doksan yaşının üzerinde fakat çok dinç ve genç görünümlü bir adam yaşarmış. Çevresinde bulunan herkes ona çok özenir ve sorarlarmış "bu gençliğin sırrı nedir?" diye.
Yaşlı adam düşünmüş nasıl anlatırım bu sırrımı kolayca herkese diye. Sonra karar vermiş tüm meraklıları yemeğe davet etmeye evine. "Bu davette size sırrımı açıklayacağım" demiş. Herkes merakla davete gelmiş. Yemekler yenilmiş, içilmiş, sohbetler edilmiş vakit iyice gecikmiş. Ama gençlik sırrı ile ilgili tek kelam edilmemiş. Herkes konu ne zaman açılacak diye merek ederken adamcağız hanımına seslenmiş:
-Hatun, şu kilerden bir karpuz getirir misin bize sana zahmet!..
Hanım hemen doğrulmuş kilere, kaş ile göz arasında gidip bir karpuz getirmiş. Adamcağız şöyle eliyle bir vurmuş tık tık diye sonra da:
-Bu olmamış hanım, güzel çıkmayacak, başka getirir misin bir zahmet, demiş.
Hanım onu götürmüş bir tane daha getirmiş. Adam onu da bir yoklamış yine beğenmemiş.
-Hanım sana yine zahmet olacak ama bu da olmamış başka bir tane getirir misin, demiş, başka istemiş... Bu böylece üç dört sefer daha tekrarlamış. Dedemiz beşincide karpuzu beğenmiş ve karpuz kesilmiş, misafirlere ikram edilmiş. Herkes karpuzunu afiyetle yerken bizim dedecik sormuş:
-Eeee arkadaşlar, işte benim gençliğin sırrı burada anladınız mı?
Herkes birbirinin yüzüne bakmış. Kimse bir şey anlamamış... "Aman dede" demişler "nerede? Anlamadık biz bu sırrı!" Dedecik gülmüş ve başlamış anlatmaya:
-Efendiler, o gördüğünüz karpuz kilerde bir tanecikti, tekti. Ben hanıma git de başka getir dedikçe o kilere gidip geliyor aynı karpuzu getiriyordu. Bir kere bile "aman be adam, deli misin nesin şu tek karpuzu ne taşıttırıyorsun bana defalarca" demedi. Beni sizin önünüzde mahcup duruma düşürmedi. İşte ben bütün gençliğimi bu hanımıma borçluyum. Biz birbirimizi hiç başkalarının önünde zor duruma düşürmeyiz. Aile içindeki hiçbir şeyi dışarıya yansıtmayız. Hep birbirimize destek olur, dert ortağı olur, yardım ederiz. Birbirimizle ilgili olan problemleri yine birbirimize anlatırız. İyi kötü her olayı da birlikte paylaşırız...

Ninem diyor ki; Yalnız taş duvar olmaz.