Öğretmenler gününüz kutlu olsun...

“Gül göreceksin dikenler arasında şaşırma; gülleri derlemeye bak dikenlerle! uğraşma!” Hazreti Mevlana

Bir profesör, sosyoloji sınıfındaki öğrencilerini Baltimore şehrinin kenar mahallelerine gönderir ve o bölgede yaşayan 200 erkek çocuğunun durumlarını araştırmalarını, her bir çocuğun geleceği hakkında bir değerlendirme yapmalarını ister.

Öğrencilerin hemen hepsi raporlarında, bu çocukların gelecekte hiçbir şanslarının olmadığını dile getirirler...

Bundan tam yirmi beş yıl sonra bir başka sosyoloji profesörü tesadüfen bu çalışmayı bulur ve öğrencilerinden bu projeyi sürdürmelerini, bu çocukların akıbetlerini araştırmalarını ister.

Sonra mı?.. Öğrenciler, o bölgeden taşınan ya da ölen 20 çocuk dışındaki 180 çocuktan 176′sının olağanüstü bir başarı gösterip, avukat, doktor ya da iş adamı olduklarını ortaya çıkardılar… Profesör çok etkilenmiştir ve bu konuyu izlemeye karar verdi. Artık birer yetişkin olan o çocukların hepsi o bölgede yasadıkları için, her biriyle buluşma şansı oldu.

“O şartlarda nasıl bu kadar başarılı oldunuz?” sorusuna verdikleri cevap ise hep aynıydı; “Mahalle okulunda bir öğretmenimiz vardı. Onun sayesinde...”

Profesör, bu öğretmeni çok merak etmişti. Hâlâ hayatta olduğunu öğrendiği yaşlı öğretmenin izini bulması zor olmadı. Kendisini ziyaret etmek için evine kadar gitti. Karşısında yılların yüzüne eklediği kırışıklıklara rağmen hâlâ dinç duran bir yaşlı kadın buldu. Merakla yaşlı kadına bu çocukları kenar mahallelerden kurtarıp, başarılı birer yetişkin olmalarını sağlamak için kullandığı "sihirli formül"ün ne olduğunu sordu.

Yaşlı öğretmenin gözleri parladı ve dudaklarının kenarında bir gülümseme belirdi; "Çok basit” dedi. "Ben o çocukları çok sevdim..."

Ninem diyor ki;
Âlim ile oturursan alırsın mertebe, cahil ile oturursan dönersin merkebe!..