Balık eti...

Avustralya’da bir spor salonunun camında bir reklam; zayıf ve bronz tenli bir kadın, hemen yanında şu yazıyor: "Bu yaz denizkızı mı olmak istersiniz, yoksa bir balina mı?"

Afişteki mankenin fiziksel özelliklerinden çok uzak olan orta yaşlı kadın, spor salonunun reklamına sesli cevap veriyor;

"Balinalar?

Balinaları arkadaşları asla yalnız bırakmazlar, yunuslar, balıklar, deniz aslanları, meraklı insanlar...

Aileleri vardır. Hamile  kalır, sevimli bebek balinalar doğururlar.

Denizde yüzer, oynarlar. Polinezya adalarının mercan kayalıkları gibi muhteşem yerleri görme şansına sahiptirler...

Balinalar harika şarkı söylerler, CD’leri bile vardır...

Bazı insanlar dışında, onlara zarar vermek isteyecek tek bir varlık yoktur.

Dünyada herkesin sevdiği, koruduğu ve hayran kaldığı şahane hayvanlardır...

Denizkızı?

Öncelikle, denizkızı diye bir şey yoktur!

Var olsalardı da kimlik karmaşası sebebiyle psikolog kapılarında sıra oluştururlardı. Balık mısın? İnsan mı?

Aile kuramazlar. Yanlarına yaklaşan erkekleri öldürüyorlar, nasıl kurabilsinler ki? E, sonuç olarak çocukları da olmaz. Zaten balık kokan bir kadını kim ister ki?

Sonuç?

Ben balina olmayı tercih ederim.

Medya sadece zayıf insanların güzel olduğunu savunuyor ama ben çocuklarımla dondurma yemeyi, misafirlerime bol kalorili tatlılar ikram etmeyi, pişirdiğim türlü çeşit güzel yemekler eşliğinde sofrada eşimle sohbet etmeyi, arkadaşlarımla çikolata bölüşmeyi çok seviyorum...

Zamanla kilo alıyoruz çünkü, kafamıza o kadar çok bilgi yüklüyoruz... ki... yer kalmıyor ve bedenimizin diğer bölümlerine yerleşmeye başlıyor! Yani, biz kilolu değiliz; inanılmaz kültürlü, eğitimli ve mutluyuz.

Bugünden itibaren aynaya bakıp da kilolarımı, fazlalıklarımı ve kalçamı gördüğümde, şunu düşüneceğim; "Allah’ım ne kadar da akıllıyım!” :)

 

Ninem diyor ki; Bir dirhem et, bin ayıp örter.