Gülümse...
16 Nisan 2016 02:00
Yazar Norman Cousins,1964 yılında 49 yaşındayken yüksek ateş ve eklemlerinde şiddetli ağrıyla hastaneye yatar. Acıdan neredeyse hiçbir eklemini hareket ettirememektedir. Doktorlar artık eskiye dönüş olmadığını, yaşamak için fazla vaktinin kalmadığını söylediklerinde hastalığı konusunda iradeyi ele almaya yani kendi ifadesiyle, “pasif bir gözlemci olmaktan daha fazla şey yapması gerektiğine” karar verir...
On yıl önce okuduğu Hans Selye’nin 'Hayatın yolları' adlı kitabını hatırlar. Yazar bu kitapta, öfke ve kızgınlığın vücut kimyası üzerindeki olumsuz etkilerini anlatmıştır. Cousins, kitaptaki gözlemlerinin tersinin mümkün olabileceğini düşünür. Yani sevgi, ümit, inanç, dua, gülme, yaşama arzusu gibi pozitif duyguların vücut kimyasını hastalıklarla başedecek şekilde değiştirebileceğini inanır...
Bunların içinden dua etmemin ve gülmenin en kolay yöntemler olduğuna karar verir... Doktorunun da onayını alarak bir otel odasına yerleşip komik filmler seyreder, komik hikâyeler dinler ve kendi kendine kahkahalarla güler. Günde 38 muhtelif ağrı kesiciyle ancak kontrol edilebilen ağrılarının 10 dakika kahkahalarla güldükten sonra geçtiğini, en az 2 saat rahat uyuyabildiğini görür. Hastalığı tamamiyle ortadan kalkıncaya kadar bu uygulamaya devam eder ve bu yöntemle şifa bulan bir kanser hastası olarak 'gülerek ölümcül bir hastalıktan nasıl kurtulduğunu anlattığı' bir makale yazar. 1976 yılında New England Journal of Medicine isimli tıp dergisinde bu makalesi yayınlanmaya hak kazanır. Sonrasında ise bu tecrübesini 1979 yılında kitap hâline getirir. 'Bir Hastalığın Anatomisi' kısa zamanda best-seller olur. Yazarlığın yanı sıra, UCLA’da (University of California) biyodavranışsal bilimler hocası olarak ders vermeye başlar...
Gülmenin muazzam gücüne inanıp hayatının bir parçası hâline getirmiş bir insan olarak, Cousins’ın bu örnek hikâyesi aklımızın bir köşesinde dursun...
Hepimize sağlıklı ve bol tebessümlü günler olsun...
Ninem diyor ki; Son gülen, iyi güler...