Minik kuş

Bilindik bir hikâye ancak çok güzel hayat dersleri var içinde. Ben pek severim, soğuklar bitmeden paylaşayım dedim...

Bir kuş soğuk bir kış gününde yiyecek bulabilmek için kanat çırpıp duruyormuş.

Hava o kadar soğukmuş ki minik kuş dayanamayıp karın üstüne düşüvermiş.

Çaresiz, titreyerek ölümü beklemeye başlamış...

Bir süre sonra bir inek de oradan geçerken kuşun üzerine pisleyivermiş.

Kuş öyle sinirlenmiş ki; kanatları donmuş olmasa, kalkıp ineğe saldıracakmış! Ancak birden fark etmiş ki; üzerini örten pisliğin sıcaklığı kanatlarındaki buzun çözülmesine vesile olmuş...

Minik kuş, hayata tekrar tutunmanın sevinciyle neşe içinde şakımaya başlamış.

Yalnız öyle sesli öyle neşeli ötüyormuş ki; sesi uzaklardan geçen, günlerce aç kalmış bir kedinin kulağına kadar gitmiş.

Kedi gelmiiş, pisliği eşeleyerek kuşu çıkarmış. Kuş pislikten kurtulduğuna çok sevinmiş. Tam kediye teşekkür edecekmiş kiii; kedi onu yemiş…

Minik kuşun hikâyesi burada bitmiş, sıra çıkarılacak hayat derslerine gelmiiiş;

1. Üstünüze her pislik atanı düşman sanmayın!

2. Sizi pislikten çıkaranı hemen dostunuz sanmayın!

3. En önemlisi; her ne şart altında olursanız olun mutluysanız sesinizi çıkarmayın...

 

Ninem diyor ki; Deli deli akanı, bura bura tıkarlar.