Mışıl mışıl

Yattığı gibi uyuyan, uyuduğu şekilde yataktan kalkanlara hayranım. Bunlar pamuklara sarılmalı, kavanozda saklanmalı. Çünkü gerçekten istisnalar. Türk insanı deli uyur, deli yatar! 

Bebeklikten itibaren, uykuda bile genlerindeki akıncı şevkiyle yerleşik düzene inatla kafa tutacak ve göçecektir. Sıkılır Türk evladı... Kendinizden pay biçin, hiç tam uykuya dalacakken "ufff, biraz da şu şekil yatayım" demediniz mi? Kol bir yerde bacak bir yerde, yatılan zeminin her santimetrekaresine sefer düzenler. Uyurken tek hareketle yüz seksen derece dönebilen tek ırkız biz! Ve fakat  deliuyurları da  ikiye ayırabiliriz;

Ahanda buralar benim; Erkektir!.. Çift kişilik yatağa çapraz yatarak delirtir. Akıncı ruhundan ziyade göbeğini yayarak oturmuş çenesiyle uzakları göstererek  “Ahanda  gözünün gördüğü  yerlerin  hepsi benim!” diyen ağa  gibidir. Çapraz yatağı kaplar, yorganı üstüne çeker hatunu ayazda  koyar, yazları yastığın yatağın soğuk tarafını arar. Yanındaki zavallı, koca döşekte toplasan 50 cm yer işgal etmesine rağmen uyuyamaz, kıvranır, boynu tutulur, fıtık olur, bunalır… Kendisini yatağa raptiyelemek bile çözüm olmayacaktır.

Yıldız şeklinde kolu bacağı iki yana açanlar da vardır. “Siyasi bir arenaya doğru sürükleniyoruz uyan  Mahmuut!” ikazları işe yaramayacaktır. Yayılamadığı köşeleri horlayarak ele geçirmeye çalışabilir; ve fakat yeter!; bu denli yayılmacı politika, bu kadar pervasız sınır ihlali savaş sebebidir! Bu bencilliğe en sonuç odaklı yaklaşım; yastığını battaniyesini eline verip kendisini  ‘persona non grata’  ilan ederek salona göndermektir…

Özhakiki deliuyurlar; Bunlar, bencillikten değil fetih geninden sebep deli yatarlar. Sabah uyandığında ayağı yastık kılıfının içinde, üzerindeki pijamanın kalça tarafı öne dönmüş, gecelik varsa kafaya geçmiş bulunurlar. Oysaki usul usul, efendice, hanım hanımcık uykuya dalmıştılar. Ve fakaaat; bir akıncı, beklenmedik zamanlarda sefere çıkar! Fısır tısır uyurken genler gürler; "bre kalk hadi uyku zamanı değüldür! Devir fethetme devrüdür!" Allaaah, ondan sonra tüm yatak komple ayağa kalkar, ters yüz olup bi daha yere iner.

Yorganı nevresimden meçhul bir yöntemle ayırıp nevresimin içine girebilir (bana hep oluyor) yastık ya yerde ya kalça altında ama asla kafaya yakın bi yerde değildir, yastığın bilumum fırfır benzeri gereksiz atraksiyonlarını yolup atabilir, yanında yatan bir bahtsız varsa dizini tekmesini böğrüne geçirebilir, ağaca sarılan koala misali üstüne tırmanabilir, dengesiz ve hızlı dönüşlerde kafayı duvara komodine vurabilir…

Bir "Deliuyur" gördüğünüzde hor görmeyin, paniklemeyin; çarşafa yorgana düğüm olmuşsa sakince bekleyin, ağzından burnundan hava girecek yer varsa tamam ellemeyin. Sabah dırdır etmeyin, dalga geçmeyin. Deliuyurlarla şaka olmaz! Kusura bakmayın ama asırlar boyu göç etmiş, fetih kupalarını saksı gibi dizmiş ataların evladı öyle beton çivisi gibi dümdüz uyuyamaz!

 

Ninem diyor ki; Er kalkan işine; geç kalkan düşüne.