Umut'tan armağan

Değişim; derin, sessiz, radikal ve etkili!.. Sneijder ve Tarık yedek, Veysel ise tribünde, hem de Melo'nun olmadığı bir gecede. Bitmedi Emre, Telles ve 167 gündür tart edilen Sabri, Ünal Aysal sonrası "kurtarıcı" olarak sahada! 

Doğrusu düşündürücü ve riskli bir başlangıç.

Fakat, olağanüstü dönemden geçiyor Galatasaray; kazanmaya mecbur, sihirli bir dokunuşa ihtiyacı var. 

Peki, kim yaptı o dokunuşu dersiniz?

Yeni yönetim mi, yoksa?..

Eğer, Kasımpaşa karşısında dün geceki on biri "Cesare Prandelli çıkardı" diyorsanız, bu İtalyan'ın ipe boynunu gönüllü uzatması demek olur ki, asla inanmam.

Kanaatim, Prandelli'nin tercihi değil bu. 

Bir futbol adamı Sneijder'i yedek bırakmaz. 

Niye?

Dikkat ettiniz mi Prandelli'nin kulübedeki haline; sürgünde gün sayan mahkum gibiydi... Hele Adem Büyük'ün golünden sonra; "Ben nereye düştüm" der gibiydi. 

Kolay değil, baş aşağı giden bir takımı uçurumun kenarında durdurmak...

Kolay değil "4" kabusuna; güz tüylerini döken kuşlar gibi yenik düşen bir takıma dört dörtlük futbol oynatmak. 

Kulübede kararlılığı ifade etmesi gereken gözlerde boş bakışlar. Ne acı renksiz, yalnız ve çaresiz...

Sevda ne kadar büyükse uçurum o kadar derin... Ama Galatasaray bu; bir Sneijder hamlesi, bir Umut değişikliği ile karanlıklar aydınlanıyor. "Maç bitti" denildiği anda şahlanıyor, zirveye konuyor. 

Kasımpaşa ise Adem Büyük ile 1-0 öne geçmesine rağmen tutuktu. Zaman zaman parladığı anlar oldu ama onda da ikinci golü bulamadı.

Hakem Hüseyin Göçek'in yardımcısından kaynaklanan tek hatası var o da Burak'ın ofsayttan attığı gol.