Vefalı Beşiktaş!

Hangisi daha ağır... El yarası mı, dil yarası mı? Şenol Güneş’i dilleri ile dövenlere karşı hocalarını ayakta alkışlayan Beşiktaş tribünleri öyle bir ders verdi ki; muazzam! Güneş’i soldurmak mı? 

Kimin gücü yeter buna?

O an; kupa koleksiyoncusu Alex Ferguson geldi gözümün önüne… Dile kolay, 26 yıl, Manchester United’ın başında olan efsaneydi o.

Neden böyle bir efsane bizde de olmasın?

Neden, Güneş, Beşiktaş’la özdeşleşmesin?

İşte siyah-beyazlı tribünler dün hocalarına verdikleri o destekle bu mesajı işlediler.

İşte ‘Efendi Beşiktaş’ı kadirşinas yapan yanı bu vefasıdır. Helal olsun!

 

Maç mı?

Başakşehir’in puan kaybettiği haftada ideale yakın tercihiyle Güneş, maçın başında hiç değilse Şampiyonlar Ligi şansını sonuna kadar kovalama arzusunu ortaya koymuştu. 

O nasıl bir orta öyle Quaresma? Şiir gibi, sihir gibi… Açık net, bir yıldızın kalite farkı, bu resital… 

O büyüleyici klas hareketin tamamlanması da anlamlıydı.

Düşünün perdeyi açan gol, savunma adamı Tosic’den geldi.

Maçın en çalışan ismiydi Tosic. Quaresma’nın şiir gibi asistinde attığı gol harikaydı ama ya ‘kontrollü oyun?’  İşte orada sınıfta kaldı Tosic, gördüğü ucuz kartlarla takımını 10 kişi bırakarak... Yazık; iki maçta da kırmızı kart, kabul edilebilir mi?

 

Joker mi, Adriano. Hele o füzesi? ‘Müthişti…’

Bu ikisi; Babel’in Talisca’nın Love’nin yetersiz kaldığı maçı şenlendirdiler. 

O harika goller; Güneş’in savunma oyuncularına tanıdığı öz güvenin bir neticesi… Ancak, Beşiktaş’ın bir tarafı hâlâ eksik. 

Sumudica’lı Kayserispor mu, Kartal’ı görünce buz gibi eriyip, ‘Umut”suz vaka oluyor. 

 

MAÇIN ADAMI: Quaresma