Aslan “bitti” demeden

içinde sunmak” bu olsa gerek. G.Saray, Beşiktaş’ın üst üste puanlar kaybettiği süreçte Trabzonspor engelini aşıp, şampiyonluk şansını kuvvetlendirmek varken Karadeniz Fırtınası’ndan ancak bir puan koparabildi.   Bu sonucu kime fatura etmeli; Mustafa Cengiz başkana mı, Fatih Terim’e mi yoksa giydikleri sarı-kırmızılı formayı hak etmeyen yıldızlara mı? Sizi bilmem ama dünyanın en zor şeyi Fatih Hoca gibi hedefi olan bir insanın şartlar gereği hedefsiz düşmesidir. Yazık! Ne zor şey! Hatta “bir sevda” uğruna prangalı mahkumlar gibi eli ve kolu bağlanmış olmak.  Şartlar diyorum... Falcao’suz, Mustafa’sız, Belhanda’sız ve Onyekuru’suz G.Saray geçen hafta Göztepe’ye 3 gol atan ismi Kerem’den de istenen performansı alamayınca yeleleri dökülmüş ağır yaralı aslan postuna büründü. Görmeliydiniz... Emre Akbaba’nın beraberlik golüne rağmen o kenarda “Çaresizim” pozu veren Fatih Terim’in halini! Sahi ne yapsın bu şartlar altında Terim, dolduruyor olmuyor, boşaltıyor olmuyor, hamle yapıyor maalesef giren çıkanı aratıyor. Eldeki imkan bu!  Belki de Trabzonspor’u bu kadar istekli, tempolu, heyecanlı ve pozisyon zengini yapan şey G.Saray’ın bu kabullenmiş haliydi. Bunu fark eden Abdullah Avcı oyun ezberlerini bir tarafa atıp bordo-mavlililere “oyunu önde kurun, G.Saray’ı durdurun ve çerçeveyi gördüğünüzde şutu basın” talimatını vermişti.  ..Ve öyle de oldu... Edgar Ie öyle bir vurdu ki... O ana kadar Djaniny ve Bakasetas’a geçit vermeyen Muslera beyaz bayrağı çekti. Üzüldüm.  Beşiktaş’ın üst üste puanlar kaybettiği haftada G.Saray ayağına gelen fırsatı tepmemeliydi.