Müslümanların en üstünleri...

 

Eshâb-ı kirâma düşman olanların taşkınlıkları, hep aşırı sevmekten ileri gelmektedir. Nerede ise imanları gidecek. Onların zannettiği gibi hazret-i Ali'nin üç halîfeye istemeyerek itâat ettiğini, ikiyüzlü olarak geçindiğini düşünsek bile, onun iki halîfeyi öven sözleri her tarafa yayılmış bulunmaktadır. Bu sözlerine ne diyecekler? Meselâ, hazret-i Ali'nin “radıyallahü anh” halîfe iken ve memleket idaresi elinde iken, üç halîfenin haklı ve doğru olarak halîfe olduklarını bildirdiğini bütün kitaplar yazmaktadır. Buna ne cevap verecekler? Çünkü ikiyüzlülük, nihâyet kendi hakkı bildiği hilâfeti istememek ve üç halîfenin haksız olarak halîfe olduklarını söylememektir... 

Üç halîfenin hilâfetlerinin doğru olduğunu söylemek ve hazret-i Ebû Bekir ile hazret-i Ömer'in Müslümanların en üstünü olduklarını bildirmek, hiç de ikiyüzlülük olmayıp, bir hakîkati ortaya koymaktır. Bundan başka, üç halîfenin ve daha birçok Sahâbînin üstünlüklerini bildiren ve dünyânın her tarafına yayılmış olan sahih ve sağlam hadîs-i şerîfler vardır. Eshâb-ı kirâmdan birçoğunun Cennete gideceği, hadîs-i şerîflerde isimleri ile müjdelenmiştir. Bu hadîs-i şerîflere ne diyecekler? Çünkü, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” ikiyüzlülük yapacağını söylemek hiç câiz değildir. Eshâb-ı kirâmı öven âyet-i kerîmelere acaba ne diyecekler? 

Aklı olan herkes bilir ki, ikiyüzlülük çok kötü bir huydur. Hâinliktir. Allahın arslanı olan hazret-i Ali'de bu kötülüğün bulunacağını söylemek, çok yersizdir. İnsanlık icâbı bir iki saat veya bir iki gün böyle olacağı düşünülse bile, Allahın arslanının tam otuz sene, hep bu kötü huyla yaşadığını söylemek, çok çirkin bir iftirâdır. Küçük günâha devam etmenin büyük günah olduğu bildirilmiştir. Hâinlerin, münâfıkların alâmeti olan bu kötü sıfata senelerce devam edenin hâli acaba neye varır! Bu sözlerinin kötülüğünü keşke anlasalardı da, hazret-i Ali'yi kötü duruma düşürmemek için, iki halîfenin üstünlüğünü inkârdan vazgeçseler idi, ne iyi olurdu. Münâfıkların alâmeti olan ikiyüzlülüğün kötülüğünü anlasalardı, hazret-i Ali'yi böylece lekelemek belâsından kurtulurlardı. İki belâdan hafîfini kabul ederek, ikincisinden kurtulmuş olurlardı.

Şunu da söyleyelim ki, iki halîfenin daha üstün olduğuna inanmaları, hiç de belâ değildir. Yani hazret-i Ali'yi küçültmez. Hazret-i Ali'nin halîfeliğe hakkı olduğunu ortadan kaldırmaz. Onun, halîfeliğe hakkı ve vilâyet derecesinin yüksekliği ve hidâyet, irşâd mertebesinin kuvveti, yine olduğu gibi kalır. Hâlbuki, birinci olarak halîfe olmak hakkı idi, bu hakkını elinden alanlara istemeyerek dost göründü demek, o "Büyük İmâm"ı küçültmek, kötülemek olur...

 

 

Eshâb-ı kirâma düşman olanların taşkınlıkları, hep aşırı sevmekten ileri gelmektedir. Nerede ise imanları gidecek. Onların zannettiği gibi hazret-i Ali'nin üç halîfeye istemeyerek itâat ettiğini, ikiyüzlü olarak geçindiğini düşünsek bile, onun iki halîfeyi öven sözleri her tarafa yayılmış bulunmaktadır. Bu sözlerine ne diyecekler? Meselâ, hazret-i Ali'nin “radıyallahü anh” halîfe iken ve memleket idaresi elinde iken, üç halîfenin haklı ve doğru olarak halîfe olduklarını bildirdiğini bütün kitaplar yazmaktadır. Buna ne cevap verecekler? Çünkü ikiyüzlülük, nihâyet kendi hakkı bildiği hilâfeti istememek ve üç halîfenin haksız olarak halîfe olduklarını söylememektir... 

Üç halîfenin hilâfetlerinin doğru olduğunu söylemek ve hazret-i Ebû Bekir ile hazret-i Ömer'in Müslümanların en üstünü olduklarını bildirmek, hiç de ikiyüzlülük olmayıp, bir hakîkati ortaya koymaktır. Bundan başka, üç halîfenin ve daha birçok Sahâbînin üstünlüklerini bildiren ve dünyânın her tarafına yayılmış olan sahih ve sağlam hadîs-i şerîfler vardır. Eshâb-ı kirâmdan birçoğunun Cennete gideceği, hadîs-i şerîflerde isimleri ile müjdelenmiştir. Bu hadîs-i şerîflere ne diyecekler? Çünkü, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” ikiyüzlülük yapacağını söylemek hiç câiz değildir. Eshâb-ı kirâmı öven âyet-i kerîmelere acaba ne diyecekler? 

Aklı olan herkes bilir ki, ikiyüzlülük çok kötü bir huydur. Hâinliktir. Allahın arslanı olan hazret-i Ali'de bu kötülüğün bulunacağını söylemek, çok yersizdir. İnsanlık icâbı bir iki saat veya bir iki gün böyle olacağı düşünülse bile, Allahın arslanının tam otuz sene, hep bu kötü huyla yaşadığını söylemek, çok çirkin bir iftirâdır. Küçük günâha devam etmenin büyük günah olduğu bildirilmiştir. Hâinlerin, münâfıkların alâmeti olan bu kötü sıfata senelerce devam edenin hâli acaba neye varır! Bu sözlerinin kötülüğünü keşke anlasalardı da, hazret-i Ali'yi kötü duruma düşürmemek için, iki halîfenin üstünlüğünü inkârdan vazgeçseler idi, ne iyi olurdu. Münâfıkların alâmeti olan ikiyüzlülüğün kötülüğünü anlasalardı, hazret-i Ali'yi böylece lekelemek belâsından kurtulurlardı. İki belâdan hafîfini kabul ederek, ikincisinden kurtulmuş olurlardı.

Şunu da söyleyelim ki, iki halîfenin daha üstün olduğuna inanmaları, hiç de belâ değildir. Yani hazret-i Ali'yi küçültmez. Hazret-i Ali'nin halîfeliğe hakkı olduğunu ortadan kaldırmaz. Onun, halîfeliğe hakkı ve vilâyet derecesinin yüksekliği ve hidâyet, irşâd mertebesinin kuvveti, yine olduğu gibi kalır. Hâlbuki, birinci olarak halîfe olmak hakkı idi, bu hakkını elinden alanlara istemeyerek dost göründü demek, o "Büyük İmâm"ı küçültmek, kötülemek olur...