Çürük demokrasilerin beşinci gücü “BABA”

Bu filmin dünyada gördüğü kabul ve aldığı sonuç tesadüfî değildir.

Çünkü film izleyenleri daha başında bütün mağdurların hamiliğine oynayan “Baba” tarafından teslim alınır. Ve her toplumda demokrasinin yetersizliği sonucu yozlaşan coğrafyalarda mağdurlar için alternatif sığınaklar kurulur. En sık rastlananlar “Baba”lardır.

Baba filminde aşağıdaki ilk repliklerde mağdur bir vatandaş “Baba”dan yardım istemektedir. Çünkü demokrasinin temeli olan adalet zayıflayınca onu incitmiştir.

Mağdur Bonasera… Ve kızımı özgür bıraktım ama aile şerefini korumasını da öğrettim. Bir arkadaş bulmuş, onunla sinemalara gitti, geç saatlere kadar kaldı, karşı çıkmadım. İki ay önce gezmeye gitmişler, kızıma viski içirmişler ve sonra onu kullanmaya kalkmışlar. Karşı gelmiş, şerefini korumuş o zaman onu hayvan gibi dövmüşler. Hastaneye gittiğimde onu burnu ve çenesi kırılmış buldum. Acıdan gözyaşı dahi dökemiyordu…

Ama ben gözyaşı döktüm, dürüst bir Amerikalı olarak polise gittim. O iki oğlan adaletin huzuruna çıkarıldı, hâkim onları üç yıl hapse mahkûm etti ama cezayı erteledi. O gün serbest kaldılar ve kendimi bir budala gibi hissettim.

O zaman karıma şöyle dedim; adalet için Don Corleone’ye gitmeliyiz…

Baba, Don Corleone; neden önce polise gittin? Neden önce bana gelmedin?

Bonasera; Senden adalet istiyorum…

.....

Önceki gün sebepsiz yere bir yan baktın cinayetinde zanlının sırıtarak “iki ay ancak yatarım” diye gösterdiği yüzsüzlük bana bir coğrafyada adalet algısı bu kadar ayağa düşerse sonuçta, ortalığın nasıl mağdurlar ve babalarla dolmaya başladığını hatırlattı.

Demokrasilerin üzerine oturduğu dört temel kuvvetten bahsedilir. Bunların sağlıklı çalışması toplumun huzur, mutluluğu, sosyal refahı ve en önemli ihtiyacı olan kendini güvende hissetmesini temin eder.

Bu güçler, meşruiyet üreten irade olarak Meclis, onun iradesini pratik hayatta uygulayan yürütme ve sosyal hayattaki ilişkileri düzenleyen, denetleyen yargıdır. Yine demokrasilerde toplumun haber alma ve fikirlerini ifade etme imkânı veren medya da dördüncü kuvvet olarak demokrasinin temelleri arasına girmiş.

Herhangi bir ülkede demokrasinin bu dört temelinin ne kadar sağlam olduğunu anlamanın önemli bir ölçüsü var. O da meşruiyet alanı dışındaki beşinci güç olarak toplumda her alanda sıkça rastlanır olup yaygın şekilde kapıları tıklatan mağdur insanların hayatını karartan mal, can, millî servet akla gelen her değeri çalıp çırpıp üzerine çöken çeteler ile güya mağdurların zayıf hukuk uygulamaları karşısında hakkını, hukukunu onların zararlarını ortadan kaldırmak adına ya da korumak için yine mağdurlardan beslenen karşı çetelerdir.

Eğer bir toplumda farklı şekillerde mağdur olan insanlar, kayıplarını geri almak için yasa dışı çetelerden yardım istemeye başlamışsa veya buna ihtiyaç duyuyorsa demokrasinin temelinde ciddi çatlaklar oluşmaya başlamıştır.

Ne yazık ki, çoğu zaman hukuku işlemez hâlde hırpalayanlar, mağdurlar yerine insan hakları arkasına sığınarak zalimlerin hakkını ceza indirimleri ile savunduğunu sananlardır.

Bir yerde suçu sıradanlaştıran yozlaşma akımı varsa ön cephesi bazı sorumsuz medyadır…