Muktedirlerin korkusu

1960 darbesinin ardından Yassıada’da "Bebek", "Köpek" ve "Barbara"... gibi isimlerle yapılan yargılamalar aslında yargısız infazdı. Sanıklar sürekli aşağılanmış, duruşmalarda kendilerini savunmalarına bile izin verilmemişti.

Merhum Polatkan’ı “Öyle şey olmaz, kısa kes, az konuş!.. Sizi on beş dakikadan fazla dinleyemeyiz” diye azarlayan Mahkeme Başkanı Salim Başol’a Adnan Menderes itiraz edince, Başol “Sizi buraya tıkan kuvvet böyle istiyor” diyerek tarihe geçti.

Millet bu sözle darbenin ardındaki “Muktedirler” ile tanıştı.

Bugüne gelinceye kadar yapılan demokrasi mücadelesi millet ile muktedirler arasındaki iktidar kavgasından ibarettir.

Demokratik iktidar, Meclis'te çoğunluk partisi ve onun hükûmetidir. Seçimlerde sandalye sayısında lider olan iktidar olur zannedilir ama gerçek farklıdır ve Meclis dışı muktedir güçler her zaman siyaset üzerinde baskı kurmuştur. Onun için her iktidar muktedir olamaz.

Siyasi tarihimiz, iktidar olup da muktedir olamayan, muktedirlerin muhtıra ve darbelerine kurban giden partilerle doludur. Tarih, iktidar olup da rehavete kapıldığı için milletin sandıkta cezalandırıp, sildiği idare-i maslahatçı bir iktidarı henüz kaydetmedi.

İktidar olmadan muktedir olan, gücü her şeye yeten kuvvet sahibi olanlar, milletin iradesini gasbeden, siyaset lügatinde “vesayet odakları” denen bu vesayetçiler kimdir?

Bugüne kadar iktidara gelen muhafazakâr-liberalleri on yılda bir güç kullanarak sosyal demokrat-ulusalcılar karşısında eşitleyen muktedirler için, Mahir Kaynak, “Bu durum askerlerin tavrına bağlanır, başka güçlerin bu sonucu (Muhtıra ve darbeler) sağlamadaki rolleri göz ardı edilirdi. Oysa hem bürokratların, hem yargının büyük çoğunluğu iktidarla aynı görüşte değildi. Hayatım akademisyen ve bürokrat olarak geçti, çevremde iktidara yakın görünen kişiler dışlanırdı ve sayıları çok azdı” diyor.

Ama daha fazlası var. Bu güçlerden biri de, ülkenin iktisadi hayatına, bürokrasiye yön veren medyadaki mutlak egemenlikleriyle halkı yönlendiren, muhalefet destekli büyük sermayedir. İktidarlar aldığı kararlarda yargıyla, medyayla, iş dünyasıyla, akademik dukalıkla da iyi geçinmelidir. Aksi takdirde önce ikaz edilir, hizaya gelmeyince iş çığırından çıkarılır, sermaye, otel odalarında pazarlıkla indiremediği ve kendisi peşkir atmayan iktidarları askerî müdahaleye açık hâle getirirdi.

Türkiye’de bugüne kadar kurulan muhafazakâr-liberal ve milliyetçi hükûmetler hiçbir zaman devlet yönetiminde muktedir olamadılar. Çünkü vesayetçi elitler sermaye, medya, iş ve akademik dünyası ve yargı üzerlerine çökmüştü.

Geçmişten günümüze bütün iktidar liderlerinin birbirlerinden ayrı ama söyledikleri aynı bir şey vardı:

“İktidar olduk ama muktedir olamadık!..”

Demokrat Parti vesayetçilerle iyi geçinemediği için haklarında çıkartılan uydurma ve yalan haberlerle 1960 darbesinde kurban edildi.

Adalet Partisi, aynı hızla 1971 askerî muhtırasında görevden uzaklaştırıldı.

MAK Danışmanlık tarafından 30 büyük şehir, 23 il 146 ilçede yapılan ankete göre anayasa değişikliğine “EVET” diyenlerin oranı yüzde 58,8, “HAYIR” diyenlerin oranı ise yüzde 41,2.

“EVET” diyenlerin oranının yüzde 60’ların üzerine çıkması güçlü bir beklentidir. Çünkü 16 Nisan referandum günü, milletin muktedirlere hiza, istikamet vereceği gündür...