Bir dünyayı değiştirmek

Geçtiğimiz hafta, Erzincan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü olarak yürütülen “Rol Model Aile Projesi” kapsamında koruma altındaki çocuklar ve koruyucu ailelerle bir araya geldik. Koruyucu aile desteğinin sürekliliği ve arzu edilen sonuçlara ulaşması toplumsal destekle mümkün.

Duygusallığı yüksek bir ortamda çocuklarımız ve ailelerimizin geleceği hakkında konuştuk.

Her çocuk; yetenekli, değerlere bağlı ve ahlaklı olarak hayata merhaba der. Hepimiz, sadece yükseklikten ve yüksek sesten korkan, aç ve çıplak insanlar olarak dünyayla tanışırız. Sonra adına “aile” dediğimiz bir “kuvöz” içinde korumaya alınırız. Bu uzunca süren koruma dönemleri eşyayı, olayları tanıdıkça yerini daha toleranslı bir sürece bırakır. Gelecekte karşılaşacağımız tehlikeleri bertaraf etme yeteneğimiz, aile ve yakın çevreden alacağımız adına “terbiye” dediğimiz aile eğitimi ile yakından ilgilidir.

Aile ortamında yetişen bizler, büyük anne ve babalarımızın olduğu evler, ağırbaşlı komşular, gri takım elbiseli her öğrencisini ailesinden bir fert olarak kabul eden öğretmenlerin bulunduğu okullarda büyüdük. Evlerde TV yoktu ama büyükanne ve büyükbabalar vardı. Ebeveynler çocuklarını itaatkâr, değerlere bağlı, iyi ahlaklı olarak bugünkünden daha güvenli olduğuna inandığımız bir dünyaya hazırladı. Bu insanlar bize hayatta en önemli şeylerin değerlere bağlılık, aile, dürüstlük, çalışkanlık, vefa, sadakat, başkalarına saygı olduğunu söylerdi.

Bugünkü dünya ise değerlerin arkada kaldığı, büyükbabaların, büyükannelerin yerine kablolu TV’lerin aldığı, duygusal bağların sosyal saldırılar yüzünden parçalandığı, paylaşmayı reddeden, ben merkezli, seküler karmaşık bir dünyadır.

Yalnızlık kara bir delik gibi insanları yutuyor. Çocuklar ve gençler için alkol ve uyuşturucu bağımlılığı, sanal medya köleliği, eşler için boşanma, yetişkinler için arkadan gelenlerin endişesi bugünkü dünyanın gerçeğidir. Teknolojinin sağladığı daha iyi sağlık, eğitim, haberleşme fırsatları bu endişeyi yok etmiyor.

Her türlü ihtiyacın karşılandığı modern siteler kuruyor ama kendimizi güvende hissetmek için bu sitelerin etrafını yüksek koruma duvarları ile örüp kapılara çeşitli güvenlik tedbirleri alıyoruz. Kendimizi güvende hissettiğimiz kolonimizden ertesi sabah baş ağrısı ve endişe ile uyanıp ebeveynler iş yerine, çocuklar okullarına gitmek üzere dağılıyoruz. Gün boyu herkes bulunduğu yerden cep telefonu ile birbirini birkaç defa yoklayarak kendimizi rahatlatıyoruz. 

Gerçek bu! Etrafımıza duvar öremeyiz ama aile merkezli bir güvenlik ağını oluşturabilir ve bu ağı büyütebiliriz.

"Rol Model Yol Arkadaşlığı Projesi"nin dünyayı değiştirmek gibi bir iddiası yok ama “bir dünyayı değiştirmek” iddiası var. Kurumsal kimlikler nedeniyle yeterince karşılanamayan “ailelerin verdiği sıcaklığa” gönüllü ailelerin desteğiyle ulaşılmaya çalışılıyor, çokta güzel fark edilir sonuçlar alınıyor.

Sokakta fırtınalar sert esiyor, baştan çıkarıcı ayartılar genç nesli esir alıyor. Temelleri yitirmenin önündeki fikrî, kültürel, sosyal ve ahlâkî duvar aile içinde inşa edilir.

Hepimizin ve her yaşın böyle bir ailenin koruyucu kanatlarına sığınma ihtiyacı var. Merhum Enver Ören “İyilerin arasında bulunmak en iyi iştir. Kötülerin arasında bulunmak en kötü iştir” demişti. Her çocuk bir aile ortamında ve iyilerin arasında bulunmayı hak ediyor, hepimizin ana vatanı çocukluğumuz. Barınmaya ve korunmaya muhtaç çocuklara refakat eden ailelerin iş birliğinde Erzincan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü "Rol Model Aile Projesi” ile üst seviye bir sorumluluğun gereğini yerine getiriyor. Umarız bu çalışma bütün ülkede yaygınlaşıyor. Yoksa.. sokak çocuğu ne demek?...