Şeytanın aldatmasından kurtulmak için

"Evliyanın kalbi, nazargâh-i ilahîdir. Böyle bir kalbde bulunana Allahü teâlâ rahmet eder."
[Dünden devam]
Fıkıh ilminde evliya, Allah dostları demektir. Resulullah'a uyan Allah'a uymuş olur. Evliya zatlara uyan da, Allah'a ve Resulüne uymuş olur. Abdülaziz Dehlevî hazretleri buyuruyor ki: Cenab-ı Hakk'ın rızasına kavuşmak, şeytanın aldatmasından kurtulmak için, silsile itibariyle hocaları Resulullah'a "sallallahü aleyhi ve sellem" dayanan bir evliyayı sevmek, onun tarafından sevilmek gerekir. Hadis-i şerifte, (Evliyanın kalbi, nazargâh-i ilahîdir. Böyle bir kalbde bulunana Allahü teâlâ rahmet eder) buyuruluyor. Böyle bir kalbe girdikten sonra, maksadına kavuşmadan ölen kimse de, kurtuluşa ermiş demektir. Çünkü Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah ve Resulüne hicret etmek üzere evinden ayrılıp yoldayken ölen, maksadına varmış gibi mükâfatlandırılır) buyuruluyor. (İmad-ül-İslam)
Kişi sevdiğiyle beraber olur. Seven, sevdiklerini de beraberinde götürür. Bir kimse, Allah'ı, Onun Resulünü ve evliyasını seviyorsa, bilsin ki onlar da kendisini seviyor demektir. Çünkü Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah onları sever, onlar da Allah'ı sever) buyuruluyor. Allahü teâlâ, önce kendi sevgisini bildirmiştir. Yani sevilmeyen sevemez. Şu hâlde sevilmeye layık olmak için İslam âlimlerinin bildirdiği yolda bulunmak, onların kitaplarını okumak gerekir.
Hubb-i fillahın ve buğd-i fillahın, yani Allah için Allah'ın sevdiklerini sevmenin, sevmediklerini de sevmemenin önemi çok büyüktür. Bu ikisi imanın esasıdır, şartıdır. Bunlar olmadan iman olmaz. Cenab-ı Hak, Hazret-i İsa'ya vahyetti ki: (Eğer yer ve göklerde bulunan bütün mahlûkatın ibadetlerini yapsan, evliyamı [dostlarımı] sevmedikçe ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikçe, hiç faydası olmaz.) [K. Saadet]
Fıkıh âlimi Muhammed bin Hüseyin Beclî, Resulullah'ı rüyada görünce, (En iyi amel nedir?) diye sordu. (Evliyanın yanında bulunmaktır) buyurdu. Yaşayan velî bulamazsak deyince, (Diriyken de, ölüyken de onu sevmek, en kıymetli ameldir) buyurdu. (Sefinet-ül-Irakıyye)
Kur'an-ı kerimde de mealen, (Hep sadıklarla birlikte bulunun!) buyuruldu. (Tevbe 121)
Evliya, Evliyaullah yani Allah dostu demektir. Kısaca evliya deniyor. Evliyayı sevmek, Allahü teâlâyı sevmeye sebeptir. Bir kimse bir zatı sevse, ona hiçbir iyilik edemese, ancak onun ana babasına veya çocuklarına çeşitli iyilikte bulunsa, o zat, bunlardan memnun olmaz mı? İşte Allah'ın evliyasının da, Onun yakınları mertebesinde olduğu hadisle sabittir. Allah'ın yakınlarını sevmek ne büyük nimettir! [Devamı var]