Osmanlı kadını...

Sen değerliydin...İpekler içinde saklı mücevher gibi... Her göz bakamazdı sana... Görünmezdin bakışlara... saklanmalıydın her değerli şey gibi...

En büyük ferahlığı yaşardın kalbinin nuruyla... ibadetinin huzuruyla...

*

Rabbini anar dururdun zevceni beklerken yuvanda... İbadet aşkıyla yapardın ona hizmetini...

Çok beklentin yoktu şu fani dünyadan...

Çünkü anlamıştın dünyanın geçiciliğini...

Sen...

Fatıma annemizin kalbinden saçılanlara taliptin...

O'nun ahlakına kavuşmak en büyük rütbendi senin... O'nun temizliğinden pay almak...

Çocuklarına en büyük edebi öğretmek; hizmetindi...

*

Sen değerliydin...

İpekler içindeki mücevher gibi...

Örtünde titiz; evinde temiz...

Sözünde temiz... kalbinde temiz...

Evlatlar yetiştirdin; yeryüzüne ilim ve edep saçacak... tertemiz...

*

Senin özgürlüğün kölelikti Âlemlerin Rabbine...

Ve mübarektin...

*

Askere yollarken yavrunu; kına yaktın saçına...

Kurban dedin Allahü tealanın yoluna... 

Öyle sevdin ezanı, bayrağı, örtüyü, vatanı...

Evini mescit ettin... gözyaşlarınla geceleri süsledin...

*

Herkes dökemezdi seni yollara... sokağa... insanlar içine... Çünkü sen değerliydin...

Mücevherdin...

İpekler içindeydin...

'Hürmetten' ipekler içinde...

Gizlenmeliydin...

*

Vefalıydın eşine... edepli ve asil severdin...

Ondan başka kimseye süslenmezdin...

Temizdin anacığım... tertemiz...

Kalbin temiz... için temiz... evin temiz...

Çocukların temiz...

*

Şimdi nesiller...

Özgürlük diye...

Ayakta durmak diye...

İpekler içinden çıktılar...

Kalabalıklara karıştılar...

Bu temizliği kaybeder oldular...

Ve huzuru da...

Allahü tealanın rızasını da...

Fatıma annemizin yolunu da...

*

Ne yazık...

Bu temizliği kaybetmek uğruna kazandık sandıkları şey... Üç günlük dünya...

Çürümeye mahkum dünya...

Bunun için...

Çürür oldular...