Koronavirüs münasebetiyle...

 

 

Büyük bir memnuniyetle ifâde edelim ki, güzel ülkemizin bütün kamu kurum ve kuruluşları, bütün dünyâyı kasıp kavuran, perîşân eden “Yeni Tip Coronavirüs [Covit-19]”a karşı, dünyâya örnek teşkîl edecek bir şekilde mücâdele etmektedirler.

Devlet ve Hükûmet yetkilileri, başta Sağlık Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı, Üniversiteler, Millî Savunma Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Âile ve Sosyal Yardım Bakanlığı… Belediyeler ve diğer bazı Sivil Toplum Kuruluşları olmak üzere çeşitli müesseselerimizin aldıkları tedbirler takdîre şâyândır.

Hele Sağlık Bakanlığımızın ve İlmî Heyet'in (Bilim Kurulu’nun), daha virüs ortaya çıkar çıkmaz, zamanında aldığı ciddî tedbîrlerle, bu virüs güzel ülkemizde asgarî seviyede tutulmuş, vak’a sayısı ve ölüm adedi, bütün dünyâya kıyâsla, son derece cüzi bir seviyede kalmıştır; inşallah daha fazla artmaz.

Şüphe yok ki, azîz vatandaşlarımızın bu husûstaki dikkatleri, hassâsiyetleri, tedbîrli davranmaları ve farkındalığın artması daha etkin bir mücâdele sağlayacaktır.

İlim ve tıp adamlarının ifâde ettiklerine göre, salgının yayılmasını önlemek için, sosyal ortam etkileşimini mümkün olduğunca azaltmak önem arz etmektedir.

Marmara Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyelerinden Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil, "700 sene önce de, Çin'de bir bulaşıcı hastalık peydâhlandı. Bu hastalık sebebiyle çok sayıda insan hayâtını haybetti. O hastalık da, bugün olduğu gibi, Çin'in Wuhan eyâletinde çıktı ve onun adına 'Kara Ölüm' demişlerdi" bilgisini vermiştir.

Hattâ o gün, 450 milyon olan dünyâ nüfûsunun üçte birinin yani 150 milyon kişinin öldüğü de ifâde edilmiştir.

Yine Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyelerinden Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci, Türkiye gazetesinde yazdığı bir makâlesinde, târih boyunca yangın, zelzele, sel gibi felaketlerden insanların çok korkmuş olduklarını; medeniyetlerin nice zararlara uğramış olduğunu belirtmiştir.

Ayrıca, XIV. asırda, korkunç bir vebâ salgınının, Avrupa’yı kasıp kavurduğunu; nüfûsun üçte birini yok ettiğini ifâde etmiştir.

Sonraki yıllarda, İtalya’da (1629), Londra’da (1665), Viyana’da (1679), Marsilya’da (1720) ve Moskova’da (1771) görülen salgınlar, büyük tahrîbâta sebep olmuştur.

Ekinci, yazısında şunları da belirtmiştir:

Kırım Harbi’nde (1854-1856), Fransız askerlerinin 20 bini muhârebede, 50 bini hastalıklardan ölmüştür. İngilizler, 5 bin askeri muhârebede, 17 bin askeri sârî hastalıklardan kaybetmiştir. Hattâ Fransız ve İngiliz ordu kumandanları bile, sârî hastalıktan ölmüştür. 38 bin Rus askeri muhârebede, 37 bini hastalıktan ölmüştür.

Amerikan iç savaşında ise (1861-1865), Kuzeylilerin 220 bini tifo, dizanteri, verem gibi hastalıklardan ölmüştür.