"Ömrümü adadığım o hain kıza, kızdım ve üzüldüm!.."

A -
A +
"Kusuruma bakma bacım? Söylediklerim, yaptıklarım elimde değildi! Seni de üzdüm!"  
Nene; “Dönek kız! Hain Züleyha! Ne Züleyha’sı; Ermeni ahçik Zulal! Burada da yetiştin! Yapacağını yaptın! Evimize ateşler düşürdün!” diye içinden geçiriyordu ki, Hasan abisinin kirpikleri kıpırdadı, gözleri yarı aralandı. Yüzüne sade bir güzellik geldi. Biraz önceki fırtınalı hâli dinmiş, öfkesi, korkusu dağılmıştı. ‘Ah!’ deyip bir nefes aldı. Sükûnet bozulmasın, hasta incinmesin diye kıpırdamadan öyle bakakalmıştı. Konuşsa; abisinin bir kuş gibi pır pır edip uçacağından endişeliydi. İçinden ‘elhamdülillah!’ dedi, sadece... - Bacım! - Evet abi! - Kusuruma bakma e mi? Benim söylediklerim, yaptıklarım elimde değildi! Seni de üzdüm! - Yok abi, ne kusuru, ne üzülmesi! - Bal gibi üzdüm... Ömrümü adadığım o hain kıza, kızdım ve üzüldüm! Nasıl da gönül kaptırmışım? - Gençlik abi! Oluyor, kalbini yarmış bakmamışsın ki! - İşte Ermeni ruhu! Tipik bir vak’a! - Evet abi, anlıyorum! - Kaç sene gizli din taşımış da kimse uyanamamış! - Dönme diyorlardı da... Demek zahiren öyle bizden görünmüşler. Benimle medreseye bile geldi. Namaz sûrelerini birlikte ezberledik. Kimin aklına gelir? - Kandırmışlardır akrabaları! - Kesin... - Bir sırrımı söyleyeceğim Nene, bak iyi dinle! - Peki abi! Çekinme, nasıl istersen, öyle anlat! Bana itimat ediyorsun ya! En güzel mükâfat bu olsa gerek! - Çok denedim! Yüze karşı denmez ama sen onun ne demek olduğunu zaten anlarsın! - !!! - Umduğumdan da sağlamsın bacım! - İnşallah hüsn-ü zannınıza layık oluruz abi! - Eğer emr-i Hak vuku bulur, ölürsem... - Cenâb-ı Allah gecinden versin abi! O da nereden çıktı? - Ölüm herkesin yakınında! - Ne olursun; öyle deme! - İyi dinle bacım: “Hasan Pehlivan bu Ermeni ahçiğine dayanamadı da öldü!” diye söylenmesine müsaade etme! - Sen de abiii! İçim gidiyor! Güzel şeylerden konuşalım! - Hem güzel şeylerden, hem de hakikatlerden bahsedelim bacım! “Bir dadaş, kendisine, milletine ihanet etmiş bir kız yüzünden kahretmez!” Bunu herkes böyle bilsin! - Aman abi! Başka mesele açalım! - Bu kapanmadan başkası olmaz! Ah! Zulal ah! Bütün hatunlar aynı Nene, merak etme. İste foyası meydana çıktı, utanmadan tarafını belli etti zalim kız! - !!! - Beni bitirdin, sen de tamamen bittin ya! Evvel vardın, kalbimin sahibi, rüyalarımın süsü, hayallerimin sultanıydın, şimdi yoksun... Artık hepten hiçsin! Benim sevdam; saf, temiz komşu kızı Züleyha’yaydı, kalbi gibi, suratı da bozuk Zulal’a asla! Ettiğine bak hele; aklınca en büyük işkenceler yapıyorsun bize! Arkandan konuşuyoruz Zulal! Burada olsaydın yüzüne de söylerdim! Beni zor duruma düşürdün; senin yokluğunu duymak, senin yokluğunu konuşmak ve senin gizli düşman olduğunu bilmek güç̧ geliyor bana! DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.