G20’DEN İLK 10’A

G20 Zirvesi, adını “Group of 20/20’ler Topluluğu” cümlesinden almakta. Senede bir kere farklı yerlerde bir araya geliyor. “20’ler” denmesinin sebebi, bu toplantıya dünyanın en gelişmiş 19 devleti ile Avrupa Birliği Komisyonu’nun katılmasından dolayıdır. AB, bir anlamda devlet gibi telakki edilmekte.

Devletler, bu zirveye ülke lideri, maliye bakanı ve merkez bankası başkanıyla iştirak etmekteler. Zirveyi çok sayıda gazeteci, memur ve ilgililer takip etmektedir. Bu seneki gazeteci sayısı iki bindir. Toplam katılımcı ise 30 bindi.

Türkiye, G20 üyesidir, BM mensubu 193 devlet arasında en büyük iktisadî kudret olarak 17. sıradadır. Nitekim 2015 yılı toplantısı Antalya’da icra edilmişti.

G20 Zirvesi, ekonomik ve stratejik mes’ele ve ihtilafları görüşme ve müzakerelerle halletmek için kurulmuş bir yapıdır. Toplantı, iki gün sürmekte ve sonrasında ortak bir bildiri kaleme alınmaktadır.

G20’yi “Davos Ekonomik Forumu”na benzetmek mümkün olmakla birlikte farklar da vardır. “Davos” adını İsviçre’nin bir şehrinden almakta ve her yıl bu şehirde toplanmaktadır. Bir ticari buluşmadır. Devlet Başkanı, Başbakan, Bakan ve iş adamları seviyesinde temsil edilebilmektedir.

G20 ekonomi ve ticaretin yanı sıra stratejik mevzuları da gündemine almaktadır. Devletleri daha ziyade bir veya iki numaralı isimler temsil etmektedir. Davos Zirvesi’nden birkaç derece daha yukarıdadır ve onu gölgede bıraktığı gözlenmektedir.

G20 devletlerini şöylece tasnif etmek mümkündür:

Uzak Asya devletleri:

Avustralya, Endonezya.

Asya devletleri:

Japonya, Güney Kore, Çin, Hindistan, Rusya, Türkiye, Suudi Arabistan.

Afrika devletleri:

Güney Afrika.

Avrupa devletleri:

İtalya, Almanya, Fransa, İngiltere.

Kuzey Amerika devletleri:

Kanada, ABD, Meksika.

Güney Amerika devletleri:

Arjantin, Brezilya.

Resmiyette böyle bir çerçeve yoktur. Bu, bizim yaptığımız bir sıralamadır. Rusya ve Türkiye, elbette ki Avrupa kısmında da değerlendirilebilir. Kayıtlarda İngiltere için “Britanya” adı geçmektedir. Eğer, “İngiltere” değil de “Britanya” denecekse o zaman Britanya’nın genel valilikleri olan Avustralya ve Kanada’nın toplulukta müstakilen temsil edilmemesi gerekir.

Gerçi bu görüşe:

-Güney Afrika, faraza Kanada’ya göre İngiltere karşısında daha mı müstakil; yahut, Trump’ın ikrarıyla Suudi devletinin “Amerika’nın iyi müşterisi” olma dışında hangi hususiyeti vardır? Ölçü, petrol ihracatı ise diğer petrol ihracatçısı devletlerin suçu ne?

Diye itiraz edilebilir.

Lakin; o itiraz, bahis mevzuu devletlerin genel valilik olduğu gerçeğini ortadan kaldırmaz.

Ne var ki 2020’de G20’ye Suudi Arabistan ev sahipliği yapacaktır.

G20 üyeliğimiz, AB önünde şüphesiz ki elimizi güçlendirmektedir. Bu sene 28-29 Haziran tarihlerinde Japonya’nın Osaka ilinde yapılan bu toplantı Türkiye açısından iyi geçmiştir. Cumhurbaşkanı Erdoğan, Trump, Putin Merkel gibi zirvenin en önde gelen isimleriyle bire bir görüştü. İlk ikisiyle olan görüşmelerde F-35 ve S-400 füzeleri ele alındı.

Donald Trump, zirvede -şaşırtıcı bir biçimde- “Türkiye haklı” dedi, “Erdoğan’a âdil davranılmıyor” diye ilave etti ve ambargo niyetleri olmadığını söyledi.

Trump, Osaka’da Erdoğan’a methiyeler düzerken selefi Obama’ya bir hayli yükleniyordu. Amerikan başkanı, yalnızca Türkiye liderine değil, konuştuğu diğer liderlere hatta Kuzey Kore devlet başkanına bile gülücükler saçtı, mavi boncuklar dağıttı?

Trump niye dönüş yaptı?

Hakikaten dönüş yaptı mı?

Samimi mi?

Dedikleri, Washington’a kadar mı geçerli olur?

Derin Amerika, bu konuşmalardan hoşnut kaldı mı?

Bu konuşmanın sahibi, G20’den 2020’de yapılacak Başkanlık Seçimine itibar mı devşirmek istemektedir?

Malumdur ki muhalifleri Donald Trump’a “dünyada herkesle kavgalısın!” suçlamasını yapmaktalar. Bu da hâliyle Amerika aleyhine olarak “Çirkin Amerikalı” imajını beslemekte. Kısacası; G20 Zirvesi tahlile değer.

Zira, Türkiye’nin hedefi G20’de kalmak değil, ilk 10’a terfi etmektir. Bu da fikren, fiilen ve maddeten iyi hazırlanmakla mümkün.

Güçlü huzur
ve
güçlü maliye ile mümkün.