Cemiyetlerde barış ve huzura olan ihtiyaç

 

Malûm olduğu üzere, insanlar, cemiyet hâlinde yaşamaya mecburdurlar. Eğer toplu hâlde yaşayan insanlar arasında iyi geçim varsa, orada huzur ve rahat yaşama imkânı olur. Bu takdirde insanlar, birbirlerinin hukukuna saygı duyarak yaşarlar.

Bilerek veya bilmeyerek fitne çıkmasına sebep olanlar, insanlar arasında bölücülüğe, sıkıntıya, kânunlara karşı saygısızlığa ve en önemlisi dînî emirleri yerine getirmeyerek inançların zayıflamasına veya yanlış tatbik edilmesine sebep olanlar için Peygamber Efendimiz (aleyhis-selâm) "Fitne uykudadır, onu uyandırana Allah lanet etsin" buyurmuştur.

Dînimizde karışıklık çıkarmak, insanlar arasında fitneye sebep olacak şekilde konuşmalar, sohbetler yapmak veya davranışlarda bulunmak, büyük günâhtır.

“Fitne” tabirinin pekçok manası vardır; burada hangi manaya geldiğini açıklamakta fayda vardır. “Fitne”; “ayrılık, karışıklık, kargaşa, insanı hak ve hakîkatten saptıracak şey”; diğer bir ifâde ile “insanları ayrılığa, belâya düşürmek, Müslümânlar arasında bölücülük yapmak, onları sıkıntıya, zarara, günâha sokmak, insanları isyâna kışkırtmak” demektir.

Cemiyetteki insanlar arasında fitne çıkarıldığı zaman, millî ve manevî bütünlük ortadan kalkar. Bunun neticesinde de insanlar kamplara bölünürler. O hâle gelirler ki, kardeş kardeşe, baba evlâda düşman olur. Bu hâl devletin sarsılmasına da sebep olur. İşte asrımızda bunu aynel-yakîn görüyoruz.

Allahü teâlâ, fitnenin kötülüğünü, Kur'ân-ı kerîmde (meâlen) şöyle beyân buyurmaktadır: "... Fitne, adam öldürmekten daha beterdir..." (Bakara sûresi, 191) Diğer bir âyet-i celîlede ise “… Fitne, adam öldürmekten daha büyüktür…” (Bakara, 217) buyurulmuştur.

Enfâl sûresinde de (meâlen) şöyle buyurulmaktadır: “Bir de öyle bir fitneden sakının ki o, içinizden sâdece zulmedenlere erişmekle kalmaz (umûma sirâyet ve hepsini perişân eder). Biliniz ki, Allah'ın azâbı şiddetlidir.” (Enfâl, 25)

“Fesâd” da, “Bozukluk, bozgunculuk, karışıklık, fitne, anarşi” manalarında kullanılan bir terimdir. Allahü teâlâ, Mâide sûresinin 32. âyet-i kerîmesinde, fesâd çıkaranların mesûliyetlerini ve cezâlarını beyân buyurmuştur.

Kardeşçe yaşamaları îcap eden Müslümânları, çeşitli sebeplerle, hîle ve desîselerle birbirlerine düşürüp, kânunlara ve nizâmlara karşı isyâna teşvik edenler, âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîflerde belirtilen fitne çıkarma vebâlini yüklenmiş olurlar. Peygamber Efendimiz buyurmuştur ki: