İnsanlara iyilik etmek çok sevaptır...

 

Kur'ân-ı kerîmde, Mülk sûre-i celîlesinin 2. âyet-i kerîmesinde: "Hanginizin daha güzel amelde bulunacağını imtihân edip ortaya çıkarmak için ölümü de, hayâtı da yaratan O'dur..." buyurulmuştur.

Zâten, bu dünyâ bir imtihân yeridir. Bu imtihânda muvaffak olmak için, İslâmiyetin emrettiği gibi inanmak ve farz kılınan ibâdetleri yapmak, yasaklanan şeylerden kaçınmak lâzım ve şarttır. Bir hadîs-i şerîfte: "Nasıl yaşarsanız, öyle ölürsünüz; nasıl ölürseniz öyle haşrolunursunuz" buyurulmuştur.

Allahü teâlâ, mükellef olan her insana düşünüp taşınacağı, öğüt alacağı ve hakkı kabul edebileceği kadar bir ömür lütfetmiştir. Uzun ömür, Hak yolunda tüketilmiş ise hayırlıdır. Nitekim bir sahâbî, Sevgili Peygamberimize, “Yâ Resûlallah! İnsanların  hayırlısı [en iyisi] kimdir?” diye bir suâl sordu. Peygamber Efendimiz ona şöyle cevap verdi: “İnsanların hayırlısı [en iyisi], ömrü uzun olup ameli güzel olandır.” O sahâbî, “İnsanların şerlisi [en kötüsü] kimdir?” diye sorunca da, Resûlullah Efendimiz, bu defa “Ömrü uzun olup da, ameli kötü olan” [Tirmizî] buyurmuştur. 

İnsanlara iyilik etmek çok sevaptır. Hadîs-i şerifte; “Kavmin efendisi, onlara hizmet edendir” [Taberânî] buyurulmuştur.

Mukaddes dînimiz İslâmiyette, bütün Müslümânlar, tek bir vücut gibi kabul edilmiş, Müslümânların birbirlerinin dertleri ile ilgilenmeleri istenmiştir. Sevgili Peygamberimiz bu konuda; “Müminlerin birbirlerini sevme ve birbirlerine acıyıp meyletmedeki misâli vücut misâlidir. Vücuttan bir uzuv şikâyetlenince, vücudun diğer organları uykusuzluğa ve sıtmaya maruz kalmak suretiyle ona iştirâk ederler” buyurmuştur.

Peygamber Efendimiz yine, "Yanı başında komşusu aç olduğu hâlde tok yaşayan, kâmil mümin değildir" buyurarak, Müslümânın, komşusuyla ilgilenmesinin önemini açık bir şekilde ortaya koymuştur.

Bazı hadis-i şeriflerde buyurulmuştur ki:

“Şu iki şeyden daha iyisi yoktur: Allah’a îmân ve Müslümânlara faydalı olmak (Onun kullarına iyilik etmek). Şu iki şeyden de daha kötüsü yoktur: Şirk ve Müslümânlara zarar vermek (insanlara kötülük etmek).” [Deylemî]

Peygamber Efendimiz bir defasında; "Size büyük günâhların en büyüğünü haber vereyim mi?" buyurmuş ve bunu üç kerre tekrâr etmişti. Biz; "Evet" deyince, "Allah'a şirk koşmak (bir şeyi, Allahü teâlâya ortak etmek), anne ve baba haklarına riâyetsizlik (anaya-babaya karşı gelmek) ve katil (adam öldürmek, cana kıymak)" buyurdu.

Bu sırada dayanmış durumda idi, doğrulup/yere oturup; "Haberiniz olsun! Yalan söz ve yalan şâhidlik" dedi ve bunu o kadar tekrâr etti ki; biz "Keşke, kesse artık" temennîsinde bulunduk. [Buhârî, Müslim, Tirmizî]

“En iyi kimse, kendisinden hep iyilik beklenendir.” [Tirmizî]