Titi’nin gözyaşları

"Hüzün ve gözyaşı etkiler beni… Kimin ve ne sebeple olursa olsun…  Bir hafta önce trajik bir kazada oda arkadaşını kaybeden adamın ki de…"

Muhtemelen bir hafta önce yenildiği Fenerbahçe’nin üstünde yer almak, 3 puandan daha önemliydi Galatasaray için…
Podolski’nin yeteneğini inkâr etmeden kaydedelim; erken golde, maça gözyaşlarıyla başlayan Kasımpaşa’nın Brezilyalı oyuncusu Titi’nin ağır kalışı da vardı.
Titi, o malum ve meşum uçak kazasında oda arkadaşı Josimar’ı kaybetmenin hüznüyle henüz gözündeki yaş kurumadan karşılamıştı Podolski’yi…
“Artık fark gelir” diye bekleyenler, dakikalar ilerledikçe şaştı kaldı; Galatasaray tek golün üstüne mi yatıyordu?
Koca ilk yarı bitti, ikinci bir pozisyon üretemedi sarı-kırmızılılar…
Bu sezon “gönüllü olarak küçülen” Kasımpaşa’da Galatasaray’ı “ısıracak” diş yoktu zaten…
İlk yarı esneye, uyuya bitti.
İkinci yarı için bir şok lazımdı; geldi.
Sabri ve Serdar Aziz’in olduğu bir defansın gol yememesi düşünülebilir mi?
Asla.
El birliği ile golü yediler Eduok’tan…
Ve canı yanan Galatasaray gerçek kimliğine dönüverdi.
Carole’un klas çalımlarını bir de şahane pasla süslemesi Bruma’ya asist oldu; Portekizli havadan gelen topu vuruş pozisyonuna indirdi, bekletmeden uzak köşeyi gördü.
Bu golde de gecenin şanssız ve matemli adamı Titi’nin “ihmali” vardı. Yine dalgın ve ağırdı.
Bitime 15 dakika kala bir kişi eksilen Kasımpaşa’nın beraberlik penaltısını Adem’le harcaması sonrasında Galatasaray bu kolay maçtan istediğini zorla çıkardı.
Futbolu para oynamıyor ama parayla futbol oynanıyor; 111.100.000 Avroluk bir takımın 39.500.000 Avroluk bir takımı 2-1 yenmesi zafer kategorisine değil “görev” listesine giriyor.

Maçın adamı: Bruma.  G.Saray’ı ileri taşıyan, üstelik bir de galibiyet golü atan adam varsa, tartışmaya gerek yok.