Zırvadan zirveye

İster korkudan deyin, ister sevgiden; Fatih Terimli Galatasaray’da oyuncularda belirgin bir gayret artışı var.
Serdar Aziz’i kesmek, Selçuk İnan’ı kazanmak, geçen haftanın golcüsü Eren Derdiyok’u sakatlıktan dönen Gomis’e tercih etmek, bana göre Fatih Terim’in doğrularıydı.
Sağdan Rodrigues’in kale ağzına ortaları ile başladı ve bitti maç… Her iki yarı da… Eren, Feghouli ve Yasin’in net pozisyonlardaki zamanlama hataları, halı sahada bile kavga çıkarır cinstendi. Ama Gomis gerçek bir santrfordu; aynı pozisyonda kaçırmadı.
Galatasaray’ın “imal ettiği” ilk gol, tam bir ekip işiydi. O dakikaya kadar taraftarın protesto ettiği Latovlevici ile başlayıp, Tolga Ciğerci ile devam edip, Yasin Öztekin’le olgunlaşıp, Eren Derdiyok’la asiste dönüşüp, Sofiane Feghouli ile ağlara giden toptan bahsediyorum.
İlk yarıda en iyi pas istatistiğine sahip Selçuk İnan’ın ikinci devreye çıkmayışını ya bir sakatlık ya da kondisyon eksikliğine bağlıyorum.
Galatasaray bir maçı kazandıracak pozisyondan çok fazlasını üretti. Endişe edilecek şey, bunca pozisyonlu bir maçın 2-0’la bitmiş olmasıdır. Hele kontratak futbolunun en iyi temsilcisi olduğu sağır kral tarafından bile bilinen Osmanlıspor’un ara ara bulduğu fırsatlar gol olsaydı, çok dramatik bir tabela çıkacaktı ortaya…
Fatih Terim’in bundan sonraki ders ünitelerinden biri bu olacak sanırım; onca fırsattan sadece ikisini gole çevirme hovardalığı… Ki, bu fırsatlardan sadece ikisini Karcemarskas kurtardı.
Topla oyunun en iyi temsilcilerinden Osmanlıspor başarılı paslarla ördüğü bu futboluyla ligde kalıcı olur. Maç 0-0 iken Numan’ın kafasından ağlara giden topa hakem hocalarının ne diyeceğini merak ediyorum. Faul var mı, yok mu? Bendeniz karar veremediğim için bir soru ile bitiriyorum konuyu; kalelerin tersi olsaydı iptal olur muydu?

MAÇIN ADAMI: Rodrigues