Bükülmek…

Akhisar, cesur ataklarla başladığı maçı, erken bir dakikada (14) “golle süsledi.” Duran bir toptu ve Ömer’in ortasında Serginho’nun kafasını seyretti Fenerbahçe defansı.
Şok golün paniklettiği Fenerbahçe bir türlü organize olamadı; Aksihar bu dağınıklığı ikinci kez cezalandırdığında dakikalar 35’i gösteriyordu bu defa. Gol, Muğdat’ın topu başarılı hareketlerle taşıması ve Seleznov’un usta gol vuruşu dikkat çekiciydi.
Muğdat Çelik çimlere ayak bastığı günden beri dikkatimi çeken bir oyuncu… Kariyeri bitmeden yolu büyük takımlara çıkacak gibi…
Koca ilk 45 dakikada Fenerbahçe’nin tek gol pozisyonunu, o da sol beki Hasan Ali ile bulması ilginçti.
İkinci devrede Aykut Kocaman kulübedeki “hamle oyuncusu potansiyeli olan” üç adamını da sahaya sürdü (Aatıf, Soldado ve Mehmet Ekici.) Bir gol buldu, bir gol yedi.
Kadıköy’de Akhisar’ın 3 gol atmasına mı şaşırmalı, bu kadar gole atabilme potansiyeline rağmen maçın büyük bölümünü kalesine kadar gömülerek, oyunu ceza sahasında kabul etmesine mi?
Fenerbahçe’nin Soldado ile bulduğu fakat yardımcı hakem Kerem Ersoy’un iptal ettirdiği “temiz” gol sayılsaydı ne olacaktı?
Bu kez küfreden seyirci de yok, kavgalı bir rakip takım teknik direktör de… Yorgunluk da mazeret değil; çünkü Akhisarspor da Fenerbahçe gibi kupa maçı oynamıştı hafta içinde… Aykut Hoca kimi “bükmekle” suçlasın şimdi?
İlla birilerini suçlama “geleneğini” sürdürecekse, kendisine iki isim verebiliriz: Volkan Demirel ve Alper Potuk!

MAÇIN ADAMI: Muğdat Çelik