Gafletinden habersiz olan kimseye şaşılır!..

 

 

Gaflet, Allahü teâlâyı unutmak demektir. Her ne şekilde olursa olsun, Allahü teâlâyı hatırlamak ise gafletten kurtulmak olur. Dinin emirlerini gözeterek yapılan bütün işler, alışverişler, yiyip içmeler, gafletten kurtulmak ve Allahü teâlâyı hatırlamak demektir. Müslümanın işi, mesleği, ticareti, onu, Allahü tealayı  anmaktan, hatırlamaktan alıkoymaz. Her  işinde Allahü teâlânın rızasını gözetir.

Hadis-i şeriflerde  buyuruldu ki:

(Gafiller arasında Allahü teâlâyı anan, kuru çalılar arasındaki yeşil ağaç gibidir.) [Ebu Nuaym]
(Gaflet üzere uyuyan, Kıyamette öyle dirilir. O hâlde kendinizi Allahü teâlâyı anarak uyumaya alıştırın!) [Deylemi]

(Gafil olduğu hâlde, gafletinden habersiz kimseye şaşılır. Şu kişiye de şaşılır ki ölüm onun peşinde iken, o dünyanın peşinde koşar. Rabbi kendinden hoşnut olup olmadığını bilmeden kahkaha ile gülene de şaşılır.) [Ebu Nuaym]

Hâce Behâeddîn Muhammed Buhârî “kuddise sirruh” hacda iken, Kâbe'yi tavaf sırasında, bir ihtiyarın, Kâbe'nin örtüsüne sarılarak ağladığını, gözyaşları ile orayı ıslattığını  gördü. İmrenilecek hâlde olan ihtiyarın, bir de kalbine teveccüh etti. Manevi keşfiyle gördü ki, ihtiyarın kalbi tamamen dünyalık şeylerle meşgul...

Mekke-i mükerremede Mina pazarında ise  genç bir tüccar gördü. Aşağı yukarı, ellibin altın değerinde alış veriş yapıyordu. Görünüşte tamamen dünyaya dalmış gözüken gencin kalbine teveccüh ettiğinde, kalbini hep Allahü tealayı zikretmekle, anmakla meşgul bir halde gördü. Kalbi, Allahü teâlâyı bir an unutmuyordu. Birinin kalbi Allahü tealayı anmakta, diğerininki gaflette idi.

Gaflet, nimetin gitmesine sebep olur. Gaflet uykusunun sonu, sonsuz pişmanlık olabilir. Salihlerden biri, hocasını rüyada görüp sual eder:
-Kıyamette en büyük pişmanlık nedir?
Hocası buyurur ki:
- Gafletin neticesi olan pişmanlık...
Dünya hayatı rüya gibidir. Ölünce rüya bitecek, hakiki hayat başlayacaktır. Hadis-i şerifte, (İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar) buyuruldu. Ölmeden önce uyanmak gerekir. O hâlde, (Nasihat olarak ölüm yeter) hadis-i şerifini düşünerek ölenlerden ibret almaya çalışmalıdır.
Dünya zevklerine düşkün olmak, ölümü unutmak, sıhhat ve gençliğe aldanmaktan ileri gelir. Böyle kimsenin kalbi katı olur, ibadetleri vaktinde yapmaz, tövbeyi geciktirir, nasihat tesir etmez, ölümü unutur, hatırına bile gelmez. Hep dünya malına ve makamına kavuşmak için ömrünü harcar. Ahireti unutur, dünyanın faydasız zevk ve sefasını düşünür. Bunlardan kurtulmak için ölümün her an gelebileceğini düşünmeli, sıhhatin, gençliğin ölüme mâni olmadığını unutmamalı.