Şizofrenik final

Bir sirke niye gidersiniz? Günlük hayatta görmediğiniz aslanları ve filleri görmek için. Yani Van Persie'yi, Sneijder'i, Nani'yi, Podolski'yi görmek için. Peki, bunlar ne oynadı?

Maçın içinde maçla pek ilgisi yokmuş gibi olanlar, bazı ruh hastaları ve oyunu oynamanın değil, tabelaya oynamanın daha geçerli olduğunu düşünen bir grup insan vardı. Maçın başında Galatasaray biraz daha akışkan, Fenerbahçe ise biraz daha panik atak halinde başladı. Sonrasında oyun biraz dengelendi ve Fenerbahçe'nin sanki araya parça almış bir film gibi oynadığı oyun çok küçük saman alevleri sundu…
Bir kere burada duralım. 
Durup dururken kalkıp niye bir sirke gidersiniz? 
Günlük hayatta görmeniz pek mümkün olmayan aslanları ve filleri yakından görmek için. Aslan ve fil; Van Persie, Nani ve Sneijder ya da Podolski'dir. Oysa 45 dakika Van Persie formayı gezdirdi, Nani ise takımına hiçbir katkıda bulunamadı. Buna karşılık golü bulduktan sonra Galatasaray'ın ilk yarıda dengede götürmeye çalıştığı oyun ikinci yarıda bambaşka bir manzara sundu. 
Derlenip toparlanmış olan Fenerbahçe daha olgun ataklar yaparken, daha baskın ve golü arayan bir görüntüye büründü. Galatasaray ise akla gelebilecek bütün negatif oyun anlayışını sergiledi, zaman zaman on bir kişi kapandı, sıkça topu oyaladı ve biraz futboldan uzak tamamen tabelaya esir düşmüş bir oyun oynadı. 
İkinci yarı boyunca sıkıştıran ve arayan Fenerbahçe'nin son günlerde kendi içindeki dinamiklerin arıza vermiş olması bir türlü o vurucu darbeyi indirmesine imkân vermedi. Böyle bir maçta Markovic'in ne işi vardı? 
Böyle bir maçta Gökhan Gönül 80'de mi oyuna girerdi? 
Böyle bir maçta Linnes kimdir ki, neyi savunacak? 
Böyle bir maçta Olcan Adın yerine korkudan Chedjou'yu savunmanın önüne koymak nasıl bir teknik adamlıktır? 
Kısacası ben bu sirkten zevk almadım. 

MAÇIN ADAMI

Kjaer. Yine hatasız oynadı.

KIRILMA ANI

Podolski'nin golü