Kızmabirader

Skor tabelasına ve puan durumuna bakıldığında rakipleriyle aradaki farkın ne kadar ‘suni’ olduğu tartışılır…

Maç bitiminde hem ikinci yarının oynanan oyunun açılımı; hem de takipçilerine yazılan mektubun başlığı aynıydı:
“Kızmabirader…”
Maçı da bu kıvamda tamamladılar zaten; güle oynaya...
Yadırganan kadro aslında İgor Tudor’un hayallerindeki üçlü defans, iki forvet üzerine kurulmuştu ve denenmesi için de doğru maç bu maçtı...
İlk golün sonrasındaki bölümü doğru ve iyi oynayan Mesut Bakkal’ın takımı oynamaya geldiğini belirliyor, oyunu bozmayı asla düşünmüyordu…
Galatasaray ise kronik rahatsızlığı olan duran ve yan toptan gol yeme hastalığını bir kenara bırakmış, tersine Maicon ile duran toptan bir direk bir de gol bulmayı başarmıştı... Ta ki “Şu maç bitse de gitsek” dakikaları başladığında bir korner atışında o kronik rahatsızlık yeniden hortlayıveriyordu. 
Maçın büyük bölümünde Gomis ve Eren top alamıyor, istatistiklerde sınıfta kalıyor ama rakip savunmanın rahat hareket etmesini ‘mevcudiyetleriyle’ engelliyordu…
Hele dördüncü golü bulduktan sonrası; gardı iyice düşmüş rakibi karşısında iyi bir çift kale gibi oynandı ve o nedenle ciddi gayretler biraz kenara itilmiş oldu...
Zaten yedikleri gol de biraz nasıl olsa maç bitti havasına girmelerinden meydana geldi.
Tadını çıkardılar son iki haftanın diyorum...
Özellikle ilk defa bu kadar maçın içinde olan, takımı öne iten bir seyircisi olduğunu gördüm Galatasaray’ın…
Destek müthişti ve çok doğruydu…
Skor tabelasına ve yeniden puan durumuna bakıldığında şimdi rakiplerin ne yapacağı çok daha merak konusu. Onlar da oynadığında aradaki puan farkının ne kadar suni (!) olduğu bir kere daha tartışma konusu haline gelebilir…

MAÇIN ADAMI: Belhanda