"Protesto ediyorum!"

İstanbul'dan okuyucumuz Kenan Ünaldı'nın gönderdiği mektubun başlığı aynen böyle. "Protesto ediyorum" Sayın Ünaldı neyi protesto ediyor? Okuyoruz: "Şimdiki Gençlik Parkı'nın yerinde kurbağalar orketrasının dinlenildiği yıllarda, özellikle tatil günlerinde Ankaralıların itibar ettiği hemen hemen tek gezinti yeri Orman Çiftliği idi. Yüksek tahsil gençliği için ise Orman Çiftliğinin buna ilaveten bir başka ilgi çekici yanı daha vardı ki, genç kuşak alkolle tanışsın diye burada özel tarifeli bira sudan ucuz içilirdi. Akasya ağaçlarının gölgesine yerleştirilmiş büyüklü küçüklü masalara, aynı boyda özel yapım birer sehpa da eşlik ederdi. Ceplerine sarı leblebi külahlarını yerleştiren gençler, bu masalarda birer ikişer gruplar halinde yerlerini aldılar mıydı, sayılarına göre ölçekli, Beykoz korusunda verilen semaverler misali, bir bira fıçısı da hemencecik bu sehpalara yerleşiverirdi... Doğrusu bugün nüfusumuzun üçte birine yakınının alkolle dostluk kurmuş olması ve her sene bir milyonun da buna eklenmesi karşısında, ne kadar övünsek az(!) Orman çiftliği uygulaması semeresini fazlasıyla vermiş bulunmaktadır. Yeşilay Cemiyeti Başkanı Selahattin Kaptanağası'nın Romanlaşan Hayatlar köşesindeki röportajındaki feryadı: "Bu alkol bizi bitirecek!" idi. Diyordu ki Kaptanağası: "Birinci Dünya Savaşı sonrası işgal kuvvetleri milletimizi içten yıkmak için limanımıza gelen düşman gemileriyle getirdikleri alkol ile gençliği zehirlemeye başladılar. Ve gençlik bu tuzağın tehlikeli sonuçlarıyla maalesef manen ve maddeten heba olup gitti. Ne yazık ki aileden ülke yönetiminden sorumlularımıza kadar hemen hiç kimse bu konuda gerekli çabayı gösteremedi. Çaba ne demek?.. İşgalcilerin ihanet tuzağını devralan Orman Çiftliği yerine bugün bu görevi sesli sözlü medyamız üstlenmiş bulunuyor! Hem de tarihimizi de işe katarak. Meğer bizim de şarabın da kökeni Anadolu imiş! Atalarımızın kanındaki şarap oranını hesaba katarsak bizler de onların yadigarları imişiz. Medyamız ilan ediyor, haber veriyor. Bilmem hangi mekanda eşi emsali görülmemiş bir şarap festivali başlatılmış. Müjde üstüne müjde. Bir de dış ticaret şirketi kurulmuş. Bundan böyle halka günü gününe yeni yeni şarap markaları tanıtılacakmış. Medyamıza göre bizim bir şarap kültürüne ihtiyacımız varmış. Filan filan mekanlarda bu kültür yaşanabilirmiş, yaşanıyormuş. Asıl eksiğimiz ise şarap kültürü yayacak ve besleyecek bir yayın organı olmaması imiş. Bu eksik de giderilmiş. İçki severler dergimiz de yayın hayatına girmiş! (Yetkililer bildiği için, adını burada yazmayacağım) bu dergi sayesinde içkiye ait bütün meraklarımız giderilecekmiş. Örneğin hangi et yemeği ile uyumlu hangi şarap markaları var ise onu görebilecekmişiz. Dergi ikinci sayısında hem de adını sanını da vererek yurdumuzun bir numaralı iş adamımızın yudumladığı yabancı marka şarabı da tanıtıveriyor. Onun gibi, sanat ve iş aleminin tanınmışlarının şarabını da tanıtmaya devam edecekmiş. Ne büyük bir hizmet(!) değil mi? Bu dergiyi ve şarap kültürü röportajlarını okuyan gençleri sanırım ne öğüt ne tehtit ne de yalvarıp yakarmalarla zapt etmek artık mümkün olmayacaktır. O genç o ünlünün şarabını bir kez olsun tatmayı ideal edinecektir bundan sonra. Öylesine hararetli bir teşvik ki, sanki gençlere için, için, patlayıncaya kadar için, diyor. Sanırım işgal kuvvetleri bile bu kadarını ne düşünmüş ne de hesaba katmıştır. Peki adı ihanet olan bu teşvikçiliğin amacı nedir? Zararı sayılamayacak kadar kabarık olan alkol belasını medyamız hangi insafa vicdana sığdırarak teşvik etmektedir acaba? Geliniz onlardan izan insaf beklemeden bu teşvik kampanyasını hep birlikte kınayalım ve protesto edelim. İşte ben başlatıyor ve böyle bir dergiyi protesto ediyorum. Onlara sesleniyorum: "Verdiğiniz zararın belki farkında değilsiniz, fakat sizin yaptığınız, işgal kuvvetlerinin ihanetine ortak ve varis olmakla eş değerdedir!.. Feryadımıza kulak verin ve şu derginin yayınını durdurun!"