"İçimi acıtıyor yokluğun..."

Nasıl da kayıp gittin avuçlarımdan. Nasıl kızıyorum kendime, gidişine engel olamadığım için o gün. Ardından öylece bakakaldım... Sen gittin gideli her şey anlamını yitirir oldu. Geceler bitmek bilmiyor. Gülüşler sahte, sözler anlamsız oldu. O çok sevdiğin Boğaz bile hüzünlü bakıyor bana. İçimi acıtıyor yokluğun... Yolladığın mektuplar hüzün, acı, endişe, gözyaşı kokuyor. Biliyorum aynı şeyleri sen de hissediyorsun canımın içi. Boğazın düğüm düğüm düğümleniyor değil mi? Üzülme aşkım geçecek elbet. Başka da elden ne gelir ki zaten. Aklım kabullenmiyor senin gidişini. Gidişine inanamıyorum. Hep aklımdasın bebeğim hep yüreğimdesin. Çok soruyorum kendime, "Ne yapıyordur şu an" diye. İşte o an gözyaşım sel oluyor. Senin üzülmene bile dayanamıyorum, ne olur üzülme e mi? Bilirim sen güçlü bir adamsın. Yaşadıklarımız saçlarına ak düşürmesin. Hayat seni yormasın daha çok şeyler katsın tecrübelerine... Birimizin iyi olması gerekirse bu sen olmalısın. Sen beni merak etme iyiyim ben. Günler geçiyor işte öyle ya da böyle. Sen istiyorsun diye gülüyorum, geziyorum ama bir yanım hep yanıyor işte. Tek dileğim seni bana getirsinler. Dayanamıyorum artık. Seni çok özledim çok özledik. Çocuklarımızı merak etme. Sağlıkları yerinde. Tek derdimiz sensin. Bekliyoruz bitmeli artık bu hayat. Yoksa nasıl dayanılır bilmiyorum ki... Mektuplarını sürekli okuyorum. Doyamıyorum çünkü. Benim hayat bağımsın. Mektuplarında yazmışsın "Sana bunları yaşattığım için çok kızıyorum." Kızma! Pişman olma! Ben seninle mutluyum. Biz bir aileyiz. Tadımız tuzumuz olacak, önemli olan bunlardan ders almak. Bunlar da geçecek, hep böyle kalmayacak. Çok güzel günler bizi bekliyor, hepsi düzelecek. O çok sevdiğin Boğaz'a seni anlatıyorum, gözlerimi ufka dikip Allah'a yalvarıyorum. Kuşlarla sana selam yolluyorum. Rüzgâra "ona şarkımızı fısılda", Güneşe "benim yerime ona sarıl" diyorum. Sıcak havalardan şikayet etme, o benim çünkü :) Soluduğum havada, içtiğim suda, yürüdüğüm yollarda hep sen varsın. Hayattayım ve seni bekliyorum. Zaman geçecek, acı bitecek, biz kavuşacağız. Sen iyi ol başka bir şey istemiyorum senden. Ey mert adam, biz nice engelleri aştık. Bunları da atlatacağız. Olanlardan ders çıkartıp hayat yolunda emin adımlar atacağız. Yoruldum, yoruluyorum... Hayatın bu denli acımaz olduğunu bir kez daha gördüm. Sensizliğin arkasında bunca şeyin saklı olabileceğini hiç bilmezdim. Biliyorum ki hayat arkadaşım, yolumun yoldaşı elbet bana geri döneceksin. Bunu bilmek beni nasıl mutlu ve umutlu kılıyor bilemezsin. Her arkamda duruşunda ve her ismini andığında nasıl gururlanıyor ve övünüyorum bilemezsin. Ne olur azmini bitirme, umudunu yitirme. Sen var olduğun müddetçe ben buradayım ve ayakta durduğun sürece azimliyim. Keşke bunca çabalarımı herkes görebilse... Sana kavuşmak için başvurduğum yollarda keşke birileri sesimi duyabilse... Bizsiz geçirdiğin her gün sana acı ve hasret olarak dönüyor ama özellikle ben ve çocuklarımız da aynı acıyı seninle paylaşıyoruz. O yüzden sen babamızsın. Ayakta dik bir şekilde durman lazım. Her şey sana vız gelirdi. Yine öyle olmalı. Görüyorsun bak kaderimizin önüne geçemiyoruz. Kaderimizde varmış yaşıyoruz. Her şey bir imtihan... Çok zor bir imtihan ama ardında belki birçok şeyin sebebi vardır. Aynı zamanda sıkma kendini canımın içi... Akıt içindekileri, gem vurma yüreğine, ağla kahrın aksın birer birer... İçinde birikmesin. Bana anlat bebeğim, ben senin için ayaktayım. Her şeyin üstesinden gelirim. Benim canımı sıkmak ne kelime ömrüm senin olsun. Ben senden razıyım. Bunun da üstesinden gelirim, geliriz. Hayat, yaşam, gelecek ve ben o senli günleri özlüyor, bekliyorum. Nasıl geçer ki bunca yıl? Sen bizden biz senden mahrum. Çocuklar babalarına aç, muhtaç... Biz burada sensiz, sen demir parmaklıklar arasında tek başına. Af istiyorum, bizim gibi "kader mahkumları"na... İmren Okur-İstanbul > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00