Gurbette garip bir hayat...

A -
A +

İs­tan­bul Fa­tih do­ğum­lu­yum. Ba­kır­köy'de bü­yü­düm. İs­viç­re Zü­rich şeh­rin­de ya­şı­yo­rum. Ben bir gur­bet ku­şu­yum. Dün­ya­nın kü­re­sel­leş­ti­ği, iş­siz­li­ğin art­tı­ğı, çev­re­ye olan du­yar­sız­lı­ğı­mız­la ta­rım­sal yön­den kıt­lı­ğa doğ­ru gi­di­len bir or­tam­da ge­çim şart­la­rı da, ha­ya­tı ol­duk­ça zor­laş­tı­rı­yor. Bu zor­luk­lar için­de ha­yat ener­ji­ni­zi hiç kay­bet­ti­ği­niz ol­du mu? Ha­yat, si­zin için eğer bir köp­rüy­se, hiç ta­kıl­dı­ğı­nız, hat­ta coş­kun su­la­rın içi­ne dü­şe yaz­dı­ğı­nız ol­du mu? Evet! Gur­bet ne­dir bi­lir mi­si­niz? Ya­ban el­ler­de yü­re­ği­niz hiç ya­ban­cı­laş­tı mı? Bu­ram bu­ram mem­le­ke­tin ko­ku­su yü­re­ği­ni­zi hiç yak­tı mı? İş­te İs­viç­re'de ya­şa­yan ya­ban­cı­lar ola­rak ha­ya­tı­mız­da önü­mü­ze çı­kan bu köp­rü­de, va­tan has­re­tiy­le ha­ya­tı ka­bul­len­mek­ten baş­ka ça­re­miz mi kal­dı? Ömür köp­rü­sü­nün, ne bi­ti­mi­ne ne de ba­şı­na ge­ri ge­le­bi­li­yor­su­nuz. Ben bu köp­rü­nün or­ta­sın­da de­be­le­nip du­ru­yo­rum!.. İş­te gur­bet, ön­ce be­nim kal­bi­mi zor­la­dı. Va­tan has­re­ti ile atan yü­re­ğim, faz­la da­ya­na­ma­dı. Se­ne 2004 ve uzun za­man­dan be­ri sü­re ge­len şi­kâ­yet­le­rim yü­zün­den ai­le dok­to­rum be­ni, Zü­rich Üni­ver­si­te Has­ta­ne­si­ne gön­der­di. Ora­da­ki ha­nım uz­man dok­tor, ya­pı­lan mu­aye­ne­den son­ra an­ji­yo ol­mam ge­rek­ti­ği­ni be­lirt­ti. Ya­pı­lan an­ji­yo­dan ye­ter­li so­nuç alı­na­ma­dı­ğın­da, aci­len bay­pas ya­pıl­ma­sı son ça­rey­di. Dok­tor ha­nım ke­sin ka­rar ön­ce­sin­de şef dok­to­run bil­gi­si­ne mü­ra­ca­at et­ti. Ge­len şef dok­tor ra­por­la­ra şöy­le bir göz ucuy­la bak­tı. Be­nim için hiç­bir şey yap­mak is­te­me­di­ği­ni be­lirt­ti. Da­ha doğ­ru­su ge­rek ol­ma­dı­ğı­nı ve sı­ra­da bir sü­rü has­ta­nın bek­le­di­ği­ni söy­le­di. O ge­nel­lik­le kalp ame­li­ya­tı olan has­ta­la­rın 70 yaş üze­ri ol­du­ğu­nu dü­şü­nü­yor ve bu­nun için değ­me­ye­ce­ği­ni he­sap edi­yor­du. Bu il­gi­siz­li­ğe kar­şı dok­tor ha­nım, "Bu has­tam he­nüz 49 ya­şın­da" de­dik­ten son­ra böy­le bir ka­ra­ra kar­şı ol­du­ğu­nu be­lirt­ti. Ge­re­kir­se ken­di­si­ni şi­kâ­yet ede­ce­ği­ni de söy­le­di. Ben dı­şa­rı çık­tı­ğım­da iki dok­to­run içe­ri­de­ki mü­na­ka­şa­sı sü­rü­yor­du. Er­te­si gün ben kalp ame­li­ya­tı ol­mak üze­re has­ta­ne­ye yat­mış­tım. Ame­li­ya­tın be­şin­ci gü­nün­de oda­mız­da du­ran öğ­ren­ci (asis­tan) kı­zı, ba­na çok kö­tü dav­ran­dı­ğı için şi­kâ­yet et­tim. Ora­da bu­lu­nan Al­man dok­tor, be­nim si­nir­le­ri­min bo­zuk ol­du­ğu­na ka­rar ve­re­rek, be­ni apar to­par psi­ki­yat­ri kli­ni­ği­ne yol­la­dı. Gün­ler­den cu­ma ve ak­şam sa­at­le­ri ol­du­ğu için pa­zar­te­si gü­nü­ne ka­dar da ora­da kal­dım. Bu sü­re için­de hiç­bir te­da­vi gör­me­dim. Şe­ker has­ta­sı ol­du­ğum için nor­mal sü­re­cin­de ka­pan­ma­yan ya­ra­la­rım il­ti­hap­lan­mış­tı. Pa­zar­te­si sa­bah ge­len dok­tor bey, be­nim ora­da ne işim ol­du­ğu­nu so­rup has­ta­ne­de te­da­vi gör­mem ge­rek­ti­ği­ni söy­le­di. Ba­na bir baş­ka has­ta­ne­yi tav­si­ye et­ti. Söz ko­nu­su has­ta­ne­de kal­dı­ğım 3 haf­ta bo­yun­ca ya­ra­lar sa­de­ce üst­ten te­miz­len­di­ği için vü­cu­dum ba­lon gi­bi şiş­miş­ti. Aci­len üni­ver­si­te has­ta­ne­si­ne iki­ci bir ame­li­yat için tek­rar gön­de­ril­dim. Göğ­süm tek­rar açı­la­rak ke­mik­le­rin il­ti­hap­tan eri­yen kı­sım­la­rı ke­sil­di. Sol köp­rü­cük ke­mi­ğim, ar­tık vü­cu­du­ma bağ­lı de­ğil­di. Sol ko­lum­la faz­la bir şey ya­pa­maz ha­le gel­miş­tim. Gö­ğüs ka­fes ke­mik­le­ri­min ise ya­rı­sı tut­mu­yor­du. Sa­kat kal­mış­tım... Da­ha son­ra bir baş­ka has­ta­ne­de üç ay an­ti­bi­yo­tik te­da­vi­si gör­düm. Ama te­da­vi gör­dü­ğüm bir ay sü­re­sin­ce ke­mik­le­rin kay­na­ma­sı için pek bir şey ya­pı­la­ma­ya­ca­ğı ve ar­tık ha­ya­ta bu şe­kil­de alış­ma­ya ça­lış­mam ge­rek­ti­ği söy­le­ni­yor­du. İyi­le­şe­me­ye­ce­ği­mi dok­tor­la­rın ağ­zın­dan öğ­ren­di­ğim­de bey­nim­den aşa­ğı kay­nar su­lar dö­kül­dü. Bu ömür köp­rü­sün­de ke­mik­le­rim eri­miş, ca­nım acı­mış­tı. Sa­kat bi­ri­si ola­rak ya­şa­ya­cak olu­şum yü­re­ği­mi de ya­ra­la­mış­tı. Ha­yat köp­rü­sün­de bu ha­lim­le öy­le­ce ası­lı kal­mış­tım. Te­da­vi sü­re­cin­de ya­şa­dı­ğım mem­nu­ni­yet­siz­lik­le­ri da­va et­tim. Ne var ki da­va­la­rım da bo­şa çık­mış­tı. Çün­kü ben bir ya­ban­cıy­dım... İş­te gur­bet­te ha­yat... Ner­min Ay­dın-İs­viç­re Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.