Bir cenazeye giderken...

A -
A +
"Dedik yorgunsun, dalgınsın... Otobüsle gitsen... Kader işte... Cenazeye giderken iki cenazesi daha oldu!.." Çok dalgın ve düşünceliydi. Çok çaresizdi... Yetiremiyordu, yetemiyordu... Koca şehrin acımasız kurallarının altında ezilen nice binlerden biriydi...
Her benzin almaya gittiğimde çektiği çileden kırış kırış olmuş alnına rağmen tebessüm eder "hoş geldin abi" derdi...
Bazen ensesinden omuzuna kadar uzanan siyah dalgalı saçlarını spor olsun diye mi parası olmadığı için mi kestirmediğini kestiremezdiniz!..
Çok ağır problemleri olduğu ruh hâlinden anlaşılırken "hamdolsun" dedikten sonra "buralarda hayat çekilecek gibi değil" diyerek sözlerine de yansıyordu.
Benzin alırken ayaküstü konuştuğunuz "pompacı" adıyla bildiğimiz bir insandı. Konuşmanız elbette sınırlı kalıyordu ama gerçekten adamdı.
Babasının çok hasta olduğunu ve bakıma muhtaç olduğunu söylerken gözleri dolup geliyordu. Bırakıp gitse bir türlüydü, içine düşeni bir daha yiyip bitirmeden geri vermeyen dalgalı deniz gibi olan koskoca İstanbul yakasını bırakmıyordu. Gitmese, babasının köyde çaresizlik içinde hasta yatmasına gönlü razı olmuyordu.
Birkaç ay sonrasında bir gün yine benzin almak için istasyona gittim... Hatırı var olsun her denk geldiğimde bize güleryüz gösterenlerden diğer istasyon görevlisi o gün çok üzgündü... O kadar ki sormadan edemedim:
-Hayırdır, bir durum mu var?
-Bizim arkadaş ya...
-Ne oldu sizin arkadaşa?
-Ahmet Abi var ya...
-Eee? Bir şey mi oldu?
-Sorma abi ya... Trafik kazası geçirdi... Çok fena oldu abi ya...
-Aman Allah'ım... İnşallah can kaybı yoktur?
"Ah abiciğim"  dedi ve anlatmaya başladı... Babası hastaydı biliyorsun... Vefat haberi gelince buradan arabayla yola çıktı... Bolu'yu geçtiğinde ne oluyorsa kontrolden çıkıyor araba ve 24 yaşındaki oğlu ile kayınvalidesi kazada vefat ediyor... Araba pert oluyor... Ahmet Abi çok kötü oldu abi çook... Geçen geldi, ilişiğini kesti. Köyüne döndü ama Allah kimseye vermesin bitmişti abi ya... Teselli edemedik... Ayakta duramıyordu... Demiştik, yorgunsun, dalgınsın, üzüntülüsün... Otobüsle gitsen... Ama kader işte... Cenazeye giderken iki cenazesi daha oldu...
Nasıl üzüldüm... Nasıl... Rabbim ölenlerine rahmet eylesin. Ahmet kardeşime de sabırlar versin...
        Serkan Türkoğlu-İstanbul
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.