“Bu havada kesinlikle olmaz!”

“Bedriye Teyze üç çocuğu ile kocasını evde yalnız bırakamayacağını söylüyor, illa 'gitmem lazım' diyordu...”     Rahmetli babam Etibank Şark Kromları İşletmesinde Alacakaya (Guleman) beldesinde çalışıyordu. Buraya Guleman isminin verilmesinin sebebi bu beldede ilk defa krom madenini bulan mühendisin soyadının Guleman olmasıydı. Babamın madende çalışan iş arkadaşı Hasan Ağabey ile de ailece dostluğumuz vardı. Babam Guleman’dan Maden ilçesine tayin olmasına rağmen aile dostluğumuz devam ediyordu. Guleman’dan çıkartılan krom cevheri, Maden ilçesine tahmil-tahliye servisine eski isme havai hat olan yeni ismi teleferik ile gönderiliyor. Oradan da İskenderun’a gemilere yüklenmesi ve dış ülkelere gitmesi için tren rayı üzerinden vagonlarla sevk ediliyor... Bir kış mevsimiydi. Hasan ağabeyin annesi Bedriye Teyze bize bir günlüğüne misafir gelmişti. Guleman’dan Maden ilçesine gelen servis otobüsüne binmişti. Bir gün misafir kalacak dönüşte de yine servis otobüsüyle geri dönecekti. Evdeki hesap çarşıya uymaz dedikleri şey bu olsa gerekti. O gece hoşsohbet misafirlik yapıp istirahate çekildikten sonra sabah kalktık ki bir de ne görelim? Etraf bembeyaz kar… Bizim oralarda kar yağınca tam yağar… Her taraf diz boyu kar olmuştu. Yollar kapanmıştı. Bir yerden bir yere hareket etmek akıl işi değildi. Tabii ki Bedriye Teyze’nin de o gün Gulerman’a dönmesi imkânsızdı. Ama Bedriye Teyze “kalamam” diyordu. Aklı fikri kocası ve üç çocuğundaydı. O anneler ki evine eşine ve çocuklarına canından çok değer verirlerdi. Annemler “bu havada kesinlikle olmaz” deseler de Bedriye Teyze ısrar etmiş “hayır bir şekilde dönmem lazım” demişti. Sonunda çareyi de kendisi bulmuştu: “Hava-i hat ile dönerim.” Yani teleferik ile dönmeye karar vermişti. Krom taşıyan hava teleferiklerine binerek gitmek istemişti. Şaşırıp kalmıştık. O teleferikler ki etrafı açık değil, kapalı bir kocaman koli kutusu gibiydi. Dedik ki: “Bedriye Teyze, teleferikler bazen arıza yapıyor. Allah korusun havada arıza yaparsa bu kışta kıyamette donarsın. Arıza yapmasa bu soğuk kış gününde üşütür hasta olursun!..” “Allah yardım eder, bir şey olmaz inşallah. Ben asıl burada kalırsam hasta olurum” diyordu. Çaresiz kaldık… Teleferiklerin olduğu bölgeye hareket ettik. Hepimizin yüreği azındaydı. İnşallah teleferikler karda kışta arıza yapmazdı. Yoksa bu havada kesin donardı Bedriye Teyze… DEVAMI YARIN