“Sen bu kıymayı nereden aldın?..”

A -
A +
“Üzeyir’e kalsa eti ucuz bulunca 5 kilo alacaktı, ama ben engel oldum, iki kiloya zor ikna ettim.”   Kasaptaki kıyma fiyatını normalin 3/1 fiyatına görünce ben 5 kilo istemiştim. Bu kıymanın başka bir özelliği olduğunu nereden bileyim. Allah’tan Mustafa Abi ısrarla “iki kilo olsun” diye diretince ben de ısrar etmedim: “Tamam iki kilo olsun” dedim. Mustafa Abi hâlen gülüyordu. “Ya niye gülüp duruyorsun?” desem de bir cevap alamıyordum: “Ben sana yarın telefon ederim” dedi. Gülerek ayrıldık. Eve varınca, eşim şaşırdı: “Üzeyir bu kadar kıymayı ne yapacaksın?” “Ucuz buldum aldım. Bana kalsa beş kilo alacaktım.” “Ama bu kıyma normal kıyma gibi değil?” “Kıyma işte ya” diye diretince garibim “iyi o zaman bunu sen yersin” dedi, başka da bir şey demedi. Ertesi gün dolabın içinden bir koku geliyor ki, ne koku! Dolabı açınca burnumuzun direği kırıldı. Et koktuğu gibi, dolabı da kokutmuştu. Eşim kızarak: “Üzeyir bu eti sen nereden aldın? Niye aldın?” diye söylenmeye başlamıştı ki Mustafa Abi aradı. Tam zamanında aramıştı. Telefonu da hanım açmıştı: “Yenge et nasıl oldu, yiyebildiniz mi?” diyordu. “Üzeyir’e kalsa eti ucuz bulunca 5 kilo alacaktı, ama ben engel oldum, iki kiloya zor ikna ettim” diyordu. Artık olan olmuştu. Dolabı baştan aşağı temizledik, kokmuş eti de kedilere verdik. Ama bu etin niye böyle olduğunu bir türlü anlayamıyordum?.. Akşamüzeri yine Mustafa Abi ile buluştuk. Bu kıymanın niye böyle ucuz olduğunu, ne kıyması olduğunu filan sorunca Mustafa Abi anlattı: “O kıyma etten kıyma değildir. Kelle kıymasıdır. Kelle kıyması ucuz olur.” O bunu anlatırken ben de onun bize çok sıklıkla niye pide yedirdiğini anlamaya başlamıştım: “Yoksa sen bize hep kelle kıyması mı yediriyordun?” “Ne sandın ya” dedi. “Ama bize çok lezzetli geliyordu?” “Ne olacak, etten lezzetten anlamayan kazmalar olduktan sonra” dedi, başladı gülmeye. “Kaçma yakalarsam seni affetmeyeceğim!” diyerek şakayla üzerine yürüdüm. Ama kelle kıymasını da, kelle kıymasının bu kadar ucuz olduğunu da Mustafa Abiden duymuştum. Alıştık ya… Yine cumartesileri bir araya geldiğimizde “Mustafa Abi kelle kıymasından bir pide yaptıralım da yiyelim” derdim. Birlikte olunca bize çok lezzetli geliyordu. Meğer kelle kıyması anlık alıp değerlendirilen bir kıyma imiş. Bu adı geçen abilerle hâlâ görüşür hâl hatır sorar sohbet ederiz. Bu tatlı anıları unutmak mümkün mü?..         Üzeyir Özkan-Balıkesir
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.