Bir nefes sıhhat gibi...

“Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi...”

 

Nefesimi alamıyordum. Sezaryenle kızımı dünyaya getirdim. Astım hastası olduğumdan soğuk beni hemen daraltırdı. Ameliyathaneler soğuk olurmuş meğer. Ameliyat bitti beni uyandırmak istiyorlar ama nerdeee? Ben öbür âleme çoktan gitmişim. Birisi “hadi uyan kalk” diyor. Gözümü açtım işaret diliyle “bebek nasıl?” dedim. “Bebek iyi sağlıklı bir kızın oldu” dediler, çok sevindim.

Ağzımdan oksijen maskesini çıkardılar. Sedyeye alacaklar fakat nefes alamıyorum. Bir görevli bağırdı:

“Kadın ölüyor!”

Oksijeni hemen geri taktılar. Nefes aldım ama bayıldım. Tekrar uyandırdılar, oksijen maskesini çıkartınca yine nefes alamıyordum. Tekrar oksijen maskesi, tekrar bayıldım. Üçüncü kez uyandığımda “bu kadın ayılmıyor ne yapacağız?” diye konuştuklarını duyuyordum. Bana biri bağırıyordu: “Hanımefendi hadi nefesini al, kendini toparla!”

Lakin boğazımdan ciğerime nefes inmiyordu. Baktım iş başa düşüyor. “Allah’ım yaşayacaksam bana yardım et!” diye içimden dua ettim.

O nefesi içine çekmek ne büyük bir nimetmiş nefes almakta zorlananlara sorun.

O nefesi içime çekmeye çalışıyordum; ne mümkün? Birden aklıma oğlumun bana öğrettiği nefes alma tekniği geldi. “Anne spor hocamız bize nefes alışını anlattı. Nefes alıp verme tekniklerini öğretti. Sana da göstereyim bak. Hep yanlış nefes alıyormuşuz” diye nefes dersi çalışmıştık.

Oğlum Lise 2’ye gidiyor. Basketbol takımındaydı. O anda bu nefes teknikleri aklıma geldi.

Bu düşündüklerim birkaç saniye içinde beynimden geçiyordu. Doğru nefes almaya çalışıyordum ve başardım. Şimdi ciğerlerim oksijen maskesi olmadan oksijenle doluyordu. Bir yandan seviniyor bir yandan ağlıyordum. Oradaki görevli “sen madem astım hastasıydın spreyin yok mu yanında, niye getirmedin?” dedi.

Nereden bilebilirdim. Keşke yanıma alsaydım. Bilemedim, gerek olmaz sandım. O gece çok ağladım. Rabbime şükrettim. Kızımı kucağıma aldım ağladım. Bir nefes ne kadar kıymetliymiş.

Umursamazca harcadığımız kıymetini bilmediğimiz boşuna tükettiğimiz nefesin kıymetini alırken gerçekten bilmiyoruz. Hele şükrünü hiç yapamıyoruz. Tarifini yapamadığım o anları hatırlayınca çok kötü oluyorum. Kaç gün boğaz ağrısı çektim. Allah’ım bizlerin sayılı nefesimizi iyi hayırlı yerlerde harcamayı nasip eyle. Makine destekli yaşayanlara acil şifa ver...