"Birbirimizin kıymetini bilelim!.."

“Toplantı salonunda yer kalmazdı, çoğumuz ayakta kalır Ziya Ağabeyimizi o heyecanla öyle dinlerdik...”

 

Yine böyle bir mart ayı idi. 6 Mart 2011’de cemre toprağa düşecekti. Kışın soğuğundan çıkıp havaların ısınmasıyla birlikte içimiz de ısınacaktı. Biz bu heyecan içerisindeyken bir acı haberle üzüntümüz zirveye çıktı.

Her zaman büyüklerimizin övgülerine mazhar olmuş ve Enver Ören Ağabeyimizin de “Dünya ve ahiret kardeşim” dediği, muhterem insan Ziya Yalçın Ağabeyin vefat haberiyle âdeta donup kaldık.

İçimiz âdeta buz kesti.

Mübarek Ziya Ağabeyimizi ve onun yaptığı hizmetleri, yön verdiği insanları, yardımcı olduğu aileleri, çektiği nice sıkıntıları ve her şeye rağmen gazetemizi ve hizmetleri temsil etme noktasındaki hassasiyeti ve abide şahsiyetini anlatmaya cümleler yetersiz kalır.

Ziya Ağabeyimiz tıpkı dünya ahiret kardeşi Enver Ağabey gibi “bir kişi daha kurtulsun” diye çırpınır yerinde duramazdı.

Bizi öyle bir motive ederdi ki her birimiz “bir kişiye nasıl bir kitap verir ya da onu nasıl abone yaparız?” diye sanki bir yarış içerisine girmiş gibi yola çıkardık.

Bizim için Ziya Ağabey demek, Enver Ağabey demek, hocamız demekti. Çünkü mübarek kendinden bir kelime konuşmazdı. Her seferinde büyüklerimizden bahsederdi. Enver Ağabeylerin yanından ne zaman gelse merkez binamızda ertesi gün bizleri toplar ve Enver Ağabeylerden dinlediklerini naklederdi. O gün bize bir bayram günü gibi olurdu.

Toplantı salonunda yer kalmazdı, çoğumuz ayakta kalır Ziya Ağabeyimizi öyle dinlerdik. O günler, ne güzel günlerdi? Tabii ki biz Ziya Ağabeyimizin kıymetini gereğince bilemedik.

Daha dün gibi ama tam altı sene olmuş...

Geçen hafta iki sevdiğimiz emektar insan daha ahirete irtihal etti. Biri, gazetemizin Balıkesir Temsilcimiz Rahmetli İsmet Çetinkaya Ağabeyimiz, diğeri de Ankara Temsilcimiz Rahmetli Enver Yazıcı Ağabeyimiz... Her birinin ayrılışı içimize kor gibi düştü. Bu değerli ağabeylerin birer birer aramızdan ayrılışı şöyle bir mesaj oluyor bize: Birbirimizin kıymetini bilmemiz gerekiyor...

Allahü teâlâ Ziya Ağabeyimizin şefaatine nail eylesin. İnşallah, ahirette de büyüklerimizle beraber olmayı nasip eylesin.

Sizlerden; bu hizmetlere en ufak bir katkıda bulunan ve şu an hayatta olmayan bütün din kardeşlerimize bir Fatiha okumanızı istirham ediyorum.