"Beni nereden tanıyorsun?"

“Numan Abi gelen arkadaşlarla tanıştırdı. İkindiye kadar sohbet ettik. Bizimle çok ilgilenmişti...”

 

Bursa’da görev yapıyordum. Yanılmıyorsam iki yıl önceydi. Bir özel kuruma gidecektim. Sabah saat 08.30 gibi yola çıktım. Yolumun üzerinde İsmail Hakkı Bursevi hazretlerinin kabri vardı. Niyetim önce mübareğin kabrini ziyaret sonra gideceğim yere gitmekti. Bursa’da hangi semte gitsem önce bu tür ziyaretleri aksatmamaya çalışırdım.

İsmail Hakkı Bursevi hazretlerinin bulunduğu caminin avlusuna girdim. Avlu oldukça genişti. Abdestim vardı ama yine de tazeleyip kabre doğru yöneldiğimde birisinin bankta tek başına oturduğunu gördüm. Yanına vardım, selam verdim, selamımı aldı.

“Beyefendi daha erken, ben de sanıyordum ki, benden önce gelen yoktur; maşallah erken gelmişsiniz.”

“Öyle oldu, bir yere gitmeden önce burayı ziyaret edeyim” dedi.

Bu ses bana hiç yabancı gelmiyordu.

-Siz nerelisiniz?

-Erzincanlıyım.

İçimden “tamam” dedim. Tanımıştım.

-Abi sizin bugün akşam Balıkesir’de olmanız lazım. Balıkesir Mehmet Darende Öğrenci Yurdunda seminer vereceksiniz değil mi?

Dikkatlice baktı. “Bismillâhirrahmânirrahîm. Siz kimsiniz, neyin nesisiniz?” dedi.

“Numan Abi ben Üzeyir Özkan’ım” dedim. Kendimi ayrıntılı olarak tanıttım. Sarıldık müsafaha ettik… Kendisini uzun yıllar oldu görmüyordum.

Numan Abi 1982 yıllarında Erzincan’da Türkiye Gazetesi İl Temsilcisiydi. Balıkesir’den kısa dönem Erzincan’a askere giderken her zamanki gibi yine rahmetli İsmet Çetinkaya Abimizin yanına uğramıştım. İsmet Abi de “Erzincan’a indiğinde doğru gazeteye gidip Numan Abi'nin yanına uğra benim de selamımı söyle” demişti. İsmet Abi benim de sebeb-i saadetimdir. 1975 yılında ilk “Tam İlmihal Seâdet-i Ebediyye kitabını İsmet Abiden aldım. Doğru itikadı, Ehl-i sünnet yolunu ondan öğrendim. Bende hakkı çoktur. Allahü teâlâ, Enver Ören Abimize ve kendilerine gani gani rahmet eylesin. Mekânları cennet-i âlâ olsun...

Erzincan’a inince gazeteye uğramıştım. Numan Abi ile orada tanışmıştık. Numan Abi diğer gelen arkadaşlarla tanıştırmıştı. Sağ olsun Numan Abi bizimle çok ilgilenmişti.

O günler canlandı gözümde… Hasretle sarmaş dolaş olduk. İsmail Hakkı Bursevi hazretlerinin kabrine vardık, dua ettik. Numan Abi ile birlikte oradan ayrılıp çay ocağına oturduk. Epey konuştuk, hasret giderdik. Kırk yıl düşünsem orada onunla karşılaşacağım aklıma gelmezdi. Nereden nereye…