"Ben sensiz yaşayamam!"

A -
A +
 “Şimdiye kadar niçin arayıp sormamış da sen haber verince çevremde dolanmaya başlamış…”     Bütün bu olanlardan sonra kendimi toparlamalıydım… Sonuçta bu bir travma olsa da önümüzde hayatın devam etmesi için yol ayrımında bir tercih etme mecburiyeti vardı… Dedim ki anneme: “Anne sendeki bu sönmeyen hasreti ve sevdayı anlayabiliyorum. Ama benim seni anladığım kadar senin de beni anlamanı istiyorum. Ben hayatımda hiç görmediğim, hiç bilmediğim hiçbir hukukum olmayan bir insana benim babam diyerek bu yaştan sonra 'baba' diyeceğimi sanmıyorum…  Seni de üzmek istemiyorum… Ama bizi bunca yıldır besleyip büyüten, hiçbir isteğime hayır demeyen. Bana bırak zorluk çıkartmayı bir dediğimi iki etmeyen babamı bu şekilde bırakmak istemiyorum. Dolayısıyla ben bu evliliğin devam etmesini istiyorum. Tıpkı dedem hayatta iken olduğu gibi…" Benim bu konuşmam karşısında yıllardan beri “benim cici kızım” diyerek beni seven babam duygulanmış sessiz akan gözyaşlarına engel olamamıştı… Annem susuyordu… Ne diyeceğini bilemememin verdiği bir suskunluktu… Sonunda diyebildi ki: -O senin babandı… Babanı bilesin istedim… -Anne benim babam bak yanımda ve yanımızda… Benim başka bir babaya da ihtiyacım yok… O benim babam olsaydı beni dedem değil ya iki dünya bir araya gelse bırakmazdı… Şimdiye kadar niçin arayıp sormamış da sen haber verince çevremde dolanmaya başlamış… Hayır anne… Ben bu yuvanın yıkılmasını istemiyorum… Sonra da kesin kararımı açıkladım: -Eğer benim kimin yanında kalacağımı soruyorsan ben babamın yanında kalıyorum… Babam diye sonradan peyda olan o adamın yanında değil… Babamın boynuna sarıldım… Çocuklar gibi ağlaştık… Bunun üzerine annem ses çıkartmadı… Bu konuşmanın üzerinden babam birkaç gün işe gidemedi… “Seni kaybedersem ben yaşayamam kızım” diyor başka bir şey demiyordu… Hoş, ben onsuz yaşayabilir miydim? Annemin de boynuna sarılıp öpüp kokladıktan sonra dedim ki: “Anne söyle o adama, yıllardır bizimle hiç ilgisi yoktu ya… Yıllardan sonra da yine ilgisi olmasın… Eğer söylemezsen ben karşılaştığımda söylerim… Bilmiyorum bundan sonra hayat bize ne sürprizler hazırladı… Hazırlıyor… Şu an yine annem ve beni yıllardan beri kızım diyerek büyüten babamla birlikte hayatımıza devam ediyoruz. Dedem ölmeden önceki hayatımız nasılsa o şekilde… Herkese mutlu ve huzurlu bir gelecek dileğiyle...

           Rumuz: “Papatya”-Adana

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.