“Artık yeter!” diye bağırdım

A -
A +
“Doğum zamanı haber verirsiniz gelip çocuğumuza sahip çıkarız!” diye karşılık verdim.   Oğlumun kayınvalidesi tedavi süreci bittiği için hastaneye filan gidilmiyordu. Oğlum işten eve geldiğinde kokudan içeri giremiyor, evde yiyecek yemek vs. zaten bulamıyordu. Buna rağmen yine de kendini değil kendine emanet edilen karısını ve çocuğunun sağlığını düşünerek anneye bir bakıcı tutmayı, karısının da son ayını bizim evde tamamlamasını teklif etmiş. Karısı bunu kabul ediyor ama anne ortalığı ayağa kaldırıyor: “Hayır hayır! Ben torunuma beşik aldım. Bu hasta hâlimde kızımdan başka kimsem yok. Ben ölünceye kadar burada kalacak!” Ağzından köpükler saçarak bağırıyor. İşte tam bu sırada oğlum çaresizlik içinde çırpınarak bana durumu bildirdi. Kalkıp kadına gittim. “Bizim eve yakın bir ev tutalım, orada kalırsınız. Bizim size çok yardımımız dokunur. Senin evin beşinci katta, asansör yok. Seni doktora götürürken bu çocuk çok zorlanıyor. Bak kardeşim bu evlat hastalanır sana faydası da olmaz. Allahtan kork” dediğimde kadın nefretle yüzüme bakıp;  “Hayır! Katiyen ben evimden çıkmam. Kızım bana bakmak mecburiyetinde. Kocası da ona bakmakla mükellef, doğumu yakın. Siz yardım edecekseniz buraya gelip edin” diye haykırdı. Artık bende sabır ve merhamet kalmamıştı: “Yeter artık!” diye haykırdım. “Ben oğlumun daha fazla ezilmesine izin vermeyeceğim. Ana kız kalın burada. Doğum zamanı haber verirsiniz gelip çocuğumuza sahip çıkarız!” diye yüksek sesle karşılık verdim. İşten eve dönen oğlum, bu tartışmayı duyunca beni aradı. Ona karısını alıp bize gelmesini söyledim. Yoksa hakkımı helal etmem diye de belirttim. Kocasının peşine isteksiz de olsa takılıp gelmişti hanımı. Ama sabaha kadar ağladı: “Kızım yapma böyle! Bak kocana ve çocuğuna acı. Sende ve annende hiç merhamet yok mu?" diye yalvardığımda “iyi de annem de yalnız, onun bize ihtiyacı var” diye inledi. “Haklısın kızım ama annen bizim teklifimizi kabul etmedi. Biz o beşinci kata her gün çıkıp inecek durumda değiliz. Yakınımızda asansörlü ev tutalım ilgilenelim” dedik ama kabul etmedi. Resmen bunca insana zulüm ediyor, diye anlattım. Her şeye rağmen artık bizde kalmaya başladılar. Ben bu yaşımda beş kişilik ailenin bütün işlerine koşturur oldum. Hamileliğin son ayında olduğu için elini soğuk sudan sıcak suya sokmuyor canı istediği kadar uyuyor, istediğinde kalkıp yemeğini yiyor, telefonuyla oyalanıyordu. Ses çıkartmıyor Rabbimden sabır diliyordum. DEVAMI YARIN  
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.