Kızım şimdi on yaşında...
11 Kasım 2017 02:00
“Ya ben o gün kalbimin sesini dinlemesem de doktorun dediğine 'peki' deseydim!..”
Değerli okuyucular, iki gündür sizlere hayatımın en önemli kararıyla ilgili hatıramı anlatmaya çalıştım. Bir yanda, bilim adına bilim insanı olarak biz kendilerine canlarımızı emanet ettiğimiz insanların hiç sorumluluk almadan bizlere uyguladığı korkutucu yöntem… Bir tarafta Rabbimin ihsanıyla hiç de alakası olmayacak şekilde sevinçle biten doğum olayımız…
Hamileliğimin dördüncü ayında muayenede “çocuğunuz sakat bunu aldıralım” diyen doktora, radyoda dinlediğim bir sohbetten yola çıkarak kalbimin sesini dinleyip Allaha tevekkül ederek “hayır” demiştim…
Ve sancım gelene kadar hep kalbimi Allahü teâlâya yönelttim… Aklıma hiç ama hiç kötü bir şey getirmedim.
Ve çok şükür o gün geldi… Kızım dünyaya geldi... Kızımın sırtında ve bacaklarında eğiklik vardı… Kulakları belli olmuyordu… Sezaryen olmuştum... Odada kimse yok… Gece yalnızım.
Saat 01.00’di… İster inanın ister inanmayın yine Rabbime yalvardım.
“Allah’ım veren sensin… Çok şükür hayatta ve yaşıyor… Kulaklarını da büyüyünce ameliyat yaptırırız” dedim ve duygulandım ağladım… Ama ben anlamamıştım… Korkumdan hatta beynime oluşturulan algıdan mı bana öyle gelmişti…
Çünkü sabah olduğunda çocuğun kulaklarının normal olduğunu gördüm… Hastaneden çıktıktan sonra bebeği doktora kontrole götürdüğümde de “bunun bacakları eğri ama güneş ışığı alsın iyi gelir” dedi. Sırtındaki eğiklik için de “büyüyünce estetik doktoru bakar o karar verir” dedi
Yine Rabbime sığındım, büyüklerin hatırına imdat istedim… Tevekkül ettim…
Kızım şimdi 10 yaşında… Hiçbir yerinde bir şey kalmadı… Kulağı da bacağı da sırtı da hepsi çok şükür kendi kendine yerli yerinde… Çok da zeki ve akıllı…
Şimdi soruyorum buradan… Ya ben o gün kalbimin sesini dinlemesem de doktorun dediğine peki deseydim bu yavrumun hakkını kim nasıl ödeyecekti?
Buradan doktorlara seslenmek istiyorum: Ne olur bu kadar sıradan bir olay görmeyin bu kararı… Ne olur karar verirken biraz daha hassas olun… Bir can hakkında karar verdiğinizi düşünün… Rabbim herkese yardım etsin. Osman Ünlü hocanın o gün o dinleyiciye verdiği cevap “bu dünya imtihan yeri” dediği o sohbet, aslında o gün benim için yapılmış bir konuşma mıydı?
Rabbim sen darda kalanlara yardım et…
Rumuz: “Anne”