Siz kutluyor musunuz?..

“Fransızlar nasıl burada Ramazan Bayramında bizimle ilgilenmiyorsa bizimkiler de Noel ile ilgilenmiyor...”

 

Otuz yıla yakındır Fransa’da yaşayan sınıf arkadaşımla görüşüyordum. Söz Noel muhabbetinden açılınca dedim ki kendisine:

-Sizin oralarda yılbaşı kutlamaları çok mu coşkulu geçiyor? Burayla farkı var mı?

-Burada bu kutlama ayın 25’inde yapılır. O da dinî bayram şeklinde yapılır… Ama hiçbirinde Türkiye’deki gibi abartı bir çılgınlık bir kendinden geçme filan yok, dedi.

Türkiye’de niye böyle çılgın partiler düzenleniyor, "Noel Baba"lar filan ortada nasıl fırdöndü oluyor anlamıyorum!..

Burada yaşayan Müslümanlar zaten hiç ilgilenmiyor da Fransız vatandaşlar da Türkiye’deki gibi çılgınlık filan yapmıyor…  Yani taklitçi mantıkla yapılmıyor.

Burada aralık ayının son günü ocak ayının başlangıç günü, diğer ayların sıradan bir günü gibi… Ve burada yaşayan Müslümanların %90’ında bu konuda hiçbir heves veya özenti durum yok… Yani Fransızlar nasıl burada yaşanan bir Ramazan Bayramında bizimle ilgilenmiyorsa burada yaşayan vatandaşlarımız da Fransa’da yaşanan Noel ile ilgilenmiyor.

Fransa’da doğup büyüyen ve buranın kültürünü benimsemiş gurbetçi bir market sahibi vardı… Bir gün o heves etmiş… “Ben de çıkıp evin önünde kutlayayım” demiş…

Garibim nasıl bir heyecan veya tecrübesizlik ise geçmiş gün, maytap gibi veya havai fişek gibi bir patlayıcı ile çıkmış evin önünde kutlama yapacak… Patlayıcılar elinde patlayınca ellerinin ikisi de ikinci derece yanık ile mahvolmuştu… Adamcağız iki elini de aylarca kullanamadı… Hatta ondan sonra bu patlayıcılar belli yerlerin dışında satılmaz olmuştu…

Biz burada Noel kutlamalarından etkilenmiyoruz… Biz burada buranın insanlarını yakından tanıdığımız için onların hayatlarına filan özenmiyoruz… Onlar gibi olmak diye bir derdimiz yok… Ama bizim sıkıntımız ve üzüntümüz, burada Türkiye’deki gibi hayat yaşayamıyor oluşumuz. Ezan sesi duyamıyoruz sokaklarımızda… Şöyle Türkiye’deki gibi sultan camisi yok, gidemiyoruz. Çocuklarımız okullara gönderdiğimizde öğrendikleri bilgileri evlerimizde güncelleyemiyoruz… Ve çocuklarımız ne bizim kültür ve hayatımızı bilip yaşayabiliyor, ne onlarla yaşaya yaşaya onlar gibi olmak arzularını yerine getirebiliyorlar? Çocuklarımız da ailede yaşatılmaya çalışılan tevarüs kültür ile Fransa’daki reel hayatın arasında bocalayıp duruyorlar…