Sen anlatsan inanmazdım

A -
A +
 “Damadım Ankara’da olduğu için, kendisiyle ilgilenmesini söyledim. Bir acı haberle içim burkuldu”     İrfan Ağabeyle Türkiye gazetesi bürosuna uğradık. İçeride bir kişi vardı ve çok heyecanlıydı: -Celâl Ağabey, Enver Ağabeyi gördünüz mü? Diğer bürodan mı geliyorsunuz, dedi. Bürodaki arkadaş heyecan içinde böyle söyleyince, biz İrfan Ağabeyle birbirimize baktık: Hemen onun bana okulda iken anlattığı rüyayı hatırladım. Bu nasıl bir hâldi? Bir insan hiç tanımadığı ve çok farklı mekânlarda olan birisini dün gece rüyada görüp sabahleyin de dünya gözüyle görebilir miydi? Bu ihtimal kaç binde hatta milyonda bir olabilirdi? Ama şimdi bu gerçekleşecekti… Çok duygulandım… Sadece: “Allah mübarek etsin İrfan Ağabey” diye kendisine mırıldandıktan sonra bürodaki arkadaşa cevap verdim: "Hayır, biz okuldan geliyoruz. Bir haber filan mı var?" -Çok iyi çok iyi, Enver Ağabey şimdi buraya büroya gelecekler, dedi.  Kelimelerle tarif ve tasvir edilemeyecek, anlatılamayacak bir duyguydu. Gerçekten de Enver Ağabey yaklaşık on-on beş dakika sonra büroyu teşrif ettiler. İnanılmaz bir andı o… Bizlerle müsafaha ettiler, hâl hatır sorup “Efendim havaalanına yetişmeliyiz” dediler ve büronun önünden kendilerini uğurladık. İrfan Ağabey hüngür hüngür ağlıyordu: “Vallahi Celâl Ağabey sen anlatsan inanmazdım” diyordu. Sevinç gözyaşlarına boğulmuş, boğuk bir sesle konuşmaya çalışıyordu. Akşam gördüğü rüyayı, ertesi gün yaşamıştı. Dedim ki kendisine: -İrfan Ağabey, sen hakiki taliplisin… Allahü teâlâ mübarek etsin… İşte böyle… O lisede daha ne unutulmaz hatıralar yaşadım… Kahramanmaraşlı İrfan Ağabey, derdini, dertlerini sorsam da anlatmazdı.  Zaten, içine ata ata mide kanseri olmuş… Ankara’dan telefon etti: -Ameliyat olacağım, dedi. “Olma!” dedim. Doktorlar “olmalısın” demiş. Doktorun sözü varken bizim sözümüzün değeri olur mu? Helalleştik. Afyonkarahisar’da olduğum için “bir ara gelirim” dedim. Damadım Ferhat Kanlı Ankara’da olduğu için, ilgilenmesini söyledim. Bir acı haberle içim burkuldu. “Rahmetli oldu” dediler. Ne demişler: “Kişi sevdiği ile beraber olur.” O da inşallah Enver Ağabeyle buluştu. Allahü teâlâ rahmet eylesin. Mekânları cennet olsun...

          Celâl Udil-MEB’den madalyalı (emekli) Türkçe Öğretmeni

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.